Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის - მარია მონტესორის რეკომენდაციები ახალბედა დედებს

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის - მარია მონტესორის რეკომენდაციები ახალბედა დედებს

რა რჩევა შეგვიძლია მივცეთ ახალბედა დედებს? მათი შვილები საინტერესო საქმეებით უნდა დაკავდნენ. დედები არ უნდა დაეხმარონ შვილებს ზედმეტად და არ შეაფერხონ ისინი, როდესაც რაიმე ჭკვიანური საქმის კეთებას იწყებენ.

***

ბრძენმა დედამ იცის, რომ თამაშში დახარჯული დრო დაკარგული არასდროს არის. როდესაც ბავშვები თამაშით აქტიურად კავდებიან, ისინი საკუთარ განვითარებაზე მუშაობენ. ის, რასაც თამაშს ეძახით, სინამდვილეში მუშაობაა.

***

დაბადებისას ბავშვი ტოვებს ადამიანს, დედის მუცელს, ის დედის სხეულისგან დამოუკიდებელი ხდება. ბავშვს ეძლევა სურვილი და მოთხოვნილება, რომ დააკვირდეს გარესამყაროს და აითვისოს ის. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ბავშვი „სამყაროს დაპყრობის ფსიქოლოგიით“ იბადება. საკუთარი აღმოჩენების შეთვისებით ბავშვი თავის პიროვნებას აყალიბებს.

***

ეს არის განათლება, გაცნობიერება, რომ ადამიანს დაეხმარო იმის გაგებაში, თუ როგორ იცხოვროს. განათლება დაბადებიდან, რომელიც მშვიდობიან რევოლუციას კვებავს, ყველაფერს ერთ საერთო მიზანში აერთიანებს და ერთი ცენტრისკენ იზიდავს. დედები, მამები და პოლიტიკოსები, ყველანი უნდა გაერთიანდნენ და დაეხმარონ ამ დელიკატურ საქმეს, რომელიც პატარა ბავშვის ღრმა ფსიქოლოგიური საიდუმლოს სიღრმეში ხორციელდება. ეს ახალი იმედის სხივია კაცობრიობისთვის.

***

ბავშვები უნდა გაიზარდნონ არამხოლოდ სხეულით, არამედ სულიერადაც. დედა უნდა მიილტვოდეს, რომ საყვარელი არსების სულიერ მოგზაურობას მიჰყვეს, რომელიც ხვალ გონიერი ღვთაებრივი არსება - ადამიანი გახდება.

***

ბავშვის დიდი კონსტრუქციული ენერგიები აქამდე დედობის შესახებ დაგროვილი იდეების ქვეშ იმალებოდა. ჩვენ ვამბობდით, რომ შვილს დედა აყალიბებს, რადგან სწორედ ის ასწავლის მას სიარულს, ლაპარაკს, მაგრამ ამ ყველაფერს დედა ნამდვილად არ აკეთებს. ეს ბავშვის მიღწევაა. დედა შობს ბავშვს, მაგრამ ბავშვი თავად ყალიბდება ზრდასრულ ადამიანად.

წყარო: ​montessori150.org

წაიკითხეთ სრულად