Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა,“ - ნინო კამკამიძე

„სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა,“ - ნინო კამკამიძე

პედიატრმა ნინო კამკამიძემ ბავშვებში ენტეროვირუსის პრევენციის საკითხე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აღნიშნული ვირუსისგან თავდაცვა შესაძლებელია, თუ ჰიგიენის წესებს დავიცავთ:

„ენტეროვირუსისგან თავდაცვა, პირველ რიგში, ხდება ჰიგიენური წესების გამომუშავებით. თუ გავითვალისწინებთ, რომ ენტეროვირუსის გადაცემის გზა არის ფეკალურ-ორალური, მისგან დაცვა თავისუფლად შეიძლება ჰიგიენის წესების დაცვით. ​ხშირ შემთხვევაში ადამიანებს სისუფთავე და სტერილობა ერთმანეთში ერევათ ხოლმე. სტერილობა არცერთ ეტაპზე არ წარმოადგენს აუცილებლობას.“

ნინო კამკამიძის თქმით, ბავშვის ზღვაზე წაყვანა ნებისმიერ ასაკშია შესაძლებელი:

​ბავშვის ზღვაზე წაყვანა ნებისმიერ ასაკში არის შესაძლებელი. სამწუხაროდ, ჩვენს საზოგადოებაში ჩამოყალიბებულია სტერეოტიპი, რომ წლამდე არ შეიძლება ბავშვის ზღვაზე წაყვანა. ყველა ასაკში შეიძლება ბავშვი ზღვაზე წაიყვანო. ზღვა არის გადასარევი საკურორტო ზონა. ყველა ასაკს მოეთხოვება შესაბამისი პირობების შექმნა. რეჟიმი არ უნდა დაირღვეს, ძილ-ღვიძილის რიტმი არ უნდა დაირღვეს. ბავშვმა ის საკვები პროდუქტები უნდა მიიღოს, რაც ასაკობრივად არის გათვლილი.“

„თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ენტეროვირუსი ფეკალურ-ორალური გზით გადადის, რა თქმა უნდა, თუ ბავშვმა ასეთი წყალი ჩაყლაპა ცურვის დროს, ინფიცირების რისკი არის. ენტეროვირუსის მკურნალობა სიმპტომურია. პირველ რიგში, არის სითხით და ელექტროლიტებით დატვირთვა. შეიძლება ბავშვმა არ ჭამოს, დაძალება არ არის რეკომენდებული, მაგრამ სითხის შეთავაზება აუცილებელია. სითხის შეთავაზება უნდა მოხდეს ყლუპ-ყლუპად. ​ყველაზე მნიშვნელოვანი არის სითხით და ელექტროლიტებით დატვირთვა. სიცხის შემთხვევაში სიცხის დამწევი უნდა ვიხმაროთ, თავის ტკივილის შემთხვევაში შეიძლება ტკივილგამაყუჩებელი, სახლი სველი წესით დავალაგოთ, სათამაშოები ცოტა განსაკუთრებულად გავრეცხოთ. ხანდახან ელექტროლიტებით და სითხით დატვირთვა ვერ ხერხდება, რადგან გაძლიერებული ღებინებაა. ამ დროს ორგანიზმის გაუწყლოვნება რომ არ მოხდეს, მივმართავთ ხოლმე სტაციონარს, რადგან სითხის შევსება გადასხმით უნდა მოხერხდეს,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო კამკამიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „ჯანმრთელობის ფორმულა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ჯანმრთელობის ფორმულა“

წაიკითხეთ სრულად