Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მშობლებს ვურჩევ, აღზარდონ ბავშვები იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ,“ - შალვა ამონაშვილი

„მშობლებს ვურჩევ, აღზარდონ ბავშვები იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა 90 წლის იუბილეზე თავისი განვლილი ცხოვრება შეაფასა. მისი თქმით, ის ახლა აჯამებს ცხოვრებას და ამ სიმაღლიდან ბევრი რამის დანახვა შეუძლია:

„ამ სიმაღლიდან ძალიან ბევრი კარგი რამ სჩანს. ყველაფერს ვხედავ აქედან უკვე და რაღაცნაირად ვაჯამებ ცხოვრებას. ყველას ვუსურვებ, როგორც ჩემი ბებია იტყოდა ხოლმე: „ორი ჩემხელა მოიყარეთ.“ ყველა ბედნიერი იყოს, ვინც კი მაღალ ასაკს მიაღწევს. ძალიან კარგი განწყობა მაქვს. თითქოს ახლა უნდა დაიწყოს სხვა ეტაპი ჩემს ცხოვრებაში. იმ წლებში გადავდივარ, რომელიც ასისკენ მიდის. ორი-სამი წელიწადი კიდევ თუ შემრჩენია, ალბათ, რაღაცას გავაკეთებ.​ მე მახალისებს ჩემი ასაკი. არ ვამბობ, რომ მოხუცებული ვარ და დასნეულებული.“

შალვა ამონაშვილმა მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა. მისი თქმით, მთავარია ბავშვი მშვიდ გარემოში გაიზარდოს:

„მშობლებს ვურჩევ, რომ ძალიან მშვიდად აღზარდონ ბავშვები. შფოთში აღზრდილი ბავშვები შფოთიანები იქნებიან, ჩხუბში აღზრდილები ჩხუბიანები იქნებიან. ​აღზარდონ ბავშვები სიყვარულში, მოთმინებაში და იმედით, რომ უთუოდ კარგი შვილები გაეზრდებათ. ეს არის ჩემი რჩევა მშობლების მიმართ.“

„მოსწავლეებს, ახალგაზრდებს მინდა ვურჩიო, ხანდახან დაუჯერონ უფროსებს. უფროსებმა ცხოვრების დიდი გზა გაიარეს, ეს გზა სიბრძნეში ჩამოყალიბდა. უფროსების სიბრძნე ძალიან აკლიათ ახალგაზრდებს. ჩემო ძვირფასო მასწავლებლებო, ახლა 21-ე საუკუნეა და მისი ოციანი წლები. აღარაა დრო, როდესაც ბავშვებთან შევდიოდით შუბლშეჭმუხნული. გახსენით შუბლი, გაიხარეთ თქვენც და გაახარეთ ბავშვებიც. მიუტანეთ ბავშვებს სიცოცხლე. ​ბავშვები კი არ სწავლობენ, ცხოვრობენ. ასწავლეთ ცხოვრება სკოლაში. როგორ უნდა იცხოვრონ მომავალში, ახლა უნდა ისწავლონ თქვენი ხელშეწყობით. ამას ვურჩევდი მასწავლებლებს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად