Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა  ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ მულტისისტემური ანთებითი სინდრომის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ამ დროს პროცესში რამდენიმე სისტემა ერთროულად არის ჩართული:

„მულტისისტემური თვითონ მიუთითებს, რომ ​რამდენიმე სისტემა არის ჩართული ამ პროცესში. ეს იმას ნიშნავს, რომ ძალიან მცირე პროცენტში კორონავირუსის გადატანის შემდეგ განვითარდეს გართულება, რომელიც მოიცავს რამდენიმე სისტემის ერთდროულად ანთებას. რაც მთავარია, ყველაფერი ეს მიმდინარეობს გახანგრძლივებული მაღალი ტემპერატურის ფონზე. მაღალი ტემპერატურა ეს არის 38 და მეტი. ამ სინდრომის შესახებ პირველი ცნობები გამოჩნდა მაისში დიდ ბრიტანეთში, სადაც აღწერილი იქნა რვა ბავშვი მძიმე მიმდინარეობით. ყველა ამ შემთხვევაში ბავშვებს აღენიშნებოდათ მაღალი ტემპერატურა, გულის დაზიანება, კანზე გამონაყარი, სხვადასხვა ორგანოს ჩართულობა ამ პროცესში.“

ივანე ჩხაიძე აღნიშნავს, რომ ახალი სინდრომი კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ ვლინდება:

„ეს არ არის უშუალოდ ​კორონავირუსის მწვავე პერიოდში გამოვლენილი გართულება. ის ვითარდება კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ. იმ პაციენტების მშობლებმა, რომლებიც ჩვენთან მკურნალობენ, საერთოდ არ იცოდნენ, რომ მათ შვილებს გადატანილი ჰქონდათ ვირუსი. მსგავსი სინდრომი კორონავირუსის მიმდინარეობის დროსაც ფიქსირდება, მაგრამ შედარებით ნაკლებად. მოზრდილებში ერთეული შემთხვევებია აღწერილი. საშუალო ასაკად რვიდან თერთმეტ წლამდე ითვლება. ჩვენთან უმეტესად ოთხიდან თორმეტ წლამდე ბავშვები მკურნალობენ.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, თავდაპირველად ყველა შემთხვევა მძიმედ მიმდინარეობდა, შემდეგ კი მსუბუქი და საშუალო მიმდინარეობის შემთხვევებიც გამოჩნდა:

„თავიდან, როდესაც პირველად აღწერეს ეს სინდრომი, ​ყველა ბავშვთან მიმდინარეობა იყო მძიმე. შემდეგ დადგინდა, რომ ეს არ არის მხოლოდ მძიმე მიმდინარეობის. უმრავლეს შემთხვევაში ის საშუალო და მძიმეა, თუმცა, შესაძლოა, მიმდინარეობდეს მსუბუქადაც. მულტისისტემური ანთება აუცილებლად მოითხოვს მულტიდისციპლინური გუნდის მუშაობასაც. ამ ბავშვებს არ ჰყოფნით მხოლოდ პედიატრის კონსულტაცია. უნდა იყოს პედიატრი, რევმატოლოგი, ნევროლოგი, კარდიოლოგი და ა.შ. ყველაზე ხშირი გამოვლინება არის ნაწლავთა მოქმედების გახშირება და ღებინება.“

„სიმპტომებია კანზე გამონაყარი, ლორწოვანის დაზიანება, ხველა, შესაძლებელია საშარდე სისტემა იყოს ჩართული და ა.შ. განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. ​სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა უკვე ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება. თუ არის ტემპერატურა და კანზე გამონაყარი, ტემპერატურა და ხველა, ნიშნავს რომ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია. დიაგნოსტირებას მხოლოდ კლინიკური ნიშნები არ ჰყოფნის. ჩვენ გვჭირდება ლაბორატორიული დადასტურება,“ - აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილის შოუ“


წაიკითხეთ სრულად