Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არის გასაბერი აუზი ბავშვის სიცოცხლისთვის სახიფათო?

რატომ არის გასაბერი აუზი ბავშვის სიცოცხლისთვის სახიფათო?

ზაფხულში მშობლები ბავშვების გასაგრილებლად გასაბერ საცურაო აუზებს ხშირად ყიდულობენ. პედიატრები ფიქრობენ, რომ პატარა აუზები ბავშვების სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია და უფროსებს ურჩევენ მათი შეძენისგან თავი მაქსიმალურად შეიკავონ.

გასაბერი აუზები უმეტესწილად ეზოში თავსდება. მშობლები წყალს თვალს არ აშორებენ და ბავშვებს ყურადღებით აკვირდებიან, მაგრამ, მიუხედავად ამისა, აუზზე უბედური შემთხვევები მაინც ხდება. მსგავსი უბედური შემთხვევის მსხვერპლი ერთ-ერთი ბავშვის მშობლებმა სპეციალური ორგანიზაციაც კი დააარსეს, რომელშიც მშობლებს 6 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის უსაფრთხო ცურვისა და ბანაობის წესებს აცნობენ. მცირეწლოვანი ბავშვი, საშუალოდ, 40 სანტიმეტრი სიმაღლის წყალშიც კი შეიძლება დაიხრჩოს. უბედური შემთხვევების 70% მაშინ ხდება, როდესაც ცურვის პროცესი უკვე დასრულებულია.

უსიამოვნებებისა და ლეტალური გამოსავალის თავიდან ასაცილებლად მშობლებმა შემდეგი რეკომენდაციები უნდა გაითვალისწინონ:

  • ერთი ადამიანი აუცილებლად უნდა ადევნებდეს თვალს ბავშვის ცურვის პროცესს და აუზს ერთი წამითაც არ უნდა მოშორდეს.
  • არასდროს დატოვოთ ბავშვი აუზში მარტო, რამდენიმე წამითაც კი.
  • როდესაც ბავშვი აუზში ცურვას დაასრულებს, წყალი მაშინვე გადმოღვარეთ და აუზი დააცარიელეთ.

მშობლები აუზს წყლისგან იშვიათად ცლიან. ისინი არ ითვალისწინებენ, რომ მეზობლის ეზოდან, შესაძლოა, ბავშვი გადმოვიდეს და წყლით სავსე აუზთან მარტო მივიდეს, რაც, შეიძლება, ძალიან ცუდი შედეგით დასრულდეს. ერთ-ერთი საუკეთესო გამოსავალი აუზის მეთვალყურის შერჩევაა, რომელიც წყალს ყურადღებით დააკვირდება, ტელეფონზე არ ისაუბრებს და მთლიანად ბავშვზე იქნება კონცენტრირებული. რა თქმა უნდა, ეს საკმაოდ რთული საქმეა და ყურადღების გაფანტვისგან დაზღვეული არავინ არის. სწორედ ამიტომ, უმჯობესია, თუ უფროსები აუზის მეთვალყურის როლს შეითავსებენ და ერთმანეთს პოსტზე ყოველ 15 წუთში ჩაანაცვლებენ.

მომზადებულია ​abc13.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად