Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„საზოგადოებაში რატომღაც გავრცელებულია აზრი, რომ აუტიზმი თუ გაქვს ვერ უნდა ლაპარაკობდე ან ვერ უნდა აზროვნებდე, ეს ასე არ არის,“ - თამარ გაგოშიძე

„საზოგადოებაში რატომღაც გავრცელებულია აზრი, რომ აუტიზმი თუ გაქვს ვერ უნდა ლაპარაკობდე ან ვერ უნდა აზროვნებდე, ეს ასე არ არის,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ​ბავშვებში გავრცელებული პრობლემების შესახებ ისაუბრა, რომელთა გამო მშობლები ნეიროფსიქოლოგებს ხშირად მიმართავენ:

„ვის სჭირდება ჩვენი დახმარება? ამ ბოლო დროს ჩვეულებრივი ბავშვები მოჰყავთ ჩვენთან. მოჰყავთ ნორმალური განვითარების ბავშვები სერიოზული პრობლემებით. სერიოზული პრობლემებია შფოთვის, ჰიპერაქტივობის. ჰიპერაქტივობა ბევრი მიზეზის შედეგი შეიძლება იყოს. ზუსტად ნეიროფსიქოლოგია ის ადამიანი, რომელიც ადგენს, რატომ არის ხვანცალა ეს ბავშვი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ხშირად მშობლები ბავშვს არასწორად აკრავენ უყურადღებოს იარლიყს:

„ძალიან ხშირად ბავშვი, რომელიც უყურადღებოს იარლიყის ქვეშ მოვიდა, აღმოჩნდება, რომ ყურადღება არაფერ შუაში არ არის. ჩვენ ვეხმარებით აუტიზმისა და აუტისტური სპექტრის მქონე ადამიანებს, ეს იქნება ბავშვი, თუ ეს იქნება მოზარდი. საზოგადოებაში რატომღაც გავრცელებულია აზრი, რომ ა​უტიზმი თუ გაქვს ვერ უნდა ლაპარაკობდე ან ვერ უნდა აზროვნებდე, ეს ასე არ არის.“

„ამას წინათ 15 წლის ბიჭი მოიყვანეს, სამი სკოლიდან არის გამოგდებული. 15 წლის მშვენიერი ბიჭია, IQ აქვს 125, მაგრამ იუმორის გრძნობა არ აქვს, სულ ჩხუბობს, ეჩხუბება კლასელებს, ვერ იგებს ხუმრობას. სულ ეჩვენება, რომ დასცინიან, სულ ის არის ჩხუბის ინიციატორი. ჩვენ დავეხმარეთ ამ ბიჭს. ბავშვს ასპერგერის სინდრომი აქვს, აუტისტური სპექტრის აშლილობის ერთ-ერთი გამოვლინება, რომელიც ასე არ ჩანს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​ნნი დასავლეთ საქართველოს რეგიონული ცენტრი

წაიკითხეთ სრულად