Baby Bag

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

8 საბავშვო პროდუქტი, რომელსაც გამოცდილი მშობლები არასდროს ყიდულობენ

​​გამოცდილი მშობლებიარასდროს ყიდულობენ ისეთ საბავშვო პროდუქტებს, რომლებიც ბავშვებისთვის უსაფრთხო არ არის. ჩვენს სტატიაში სწორედ იმ პროდუქტებს გაგაცნობთ, რომელთა შეძენისგან თავი მაქსიმალურად უნდა შეიკავოთ.

1. გამოსაკრავი ბალიშები

მშობლები გამოსაკრავ ბალიშებს ხშირად ყიდულობენ, რათა პატარები საწოლზე თავის მირტყმის შემთხვევაში ტკივილისგან დაიცვან. ექსპერტები გვაფრთხილებენ, რომ ეს ლამაზი აქსესუარები საკმაოდ სახიფათოა. მათი გამოყენება ჩვილთა უეცარი სიკვდილის რისკს ზრდის. მსუნთქავი მასალისგან დამზადებულმა ბალიშმაც კი, შესაძლოა, სუნთქვა შეუკრას ბავშვს. ჩვილის საწოლს მოაშორეთ ყველა ისეთი აქსესუარი, რომელიც მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს წარმოადგენს.

2. ვიწრო კენგურუ

მართალია, კენგურუ საკმაოდ მოსახერხებელი და საჭირო პროდუქტია, რომელიც ბავშვის ტარებაში გეხმარებათ, მაგრამ კენგურუების დიდი ნაწილი ბავშვისთვის სახიფათოა. თუ კენგურუ მეტისმეტად ვიწროა და ბავშვი არასწორ პოზიციაშია, ბარძაყის ამოვარდნილობის რისკი მატულობს. აღნიშნული საფრთხე განსაკუთრებით მაღალია ექვს თვემდე ასაკის ბავშვებში. დარწმუნდით, რომ თქვენ მიერ შეძენილი კენგურუ საკმარისად განიერია და ბავშვს ფეხები ძირს ბოლომდე არ აქვს დაშვებული.

3. ჭოჭინა

ბავშვი სახლში თავისით გადაადგილებას რომ იწყებს, მშობლების დიდი ნაწილი ჭოჭინის შეძენას ჩქარობს. ზოგიერთ ქვეყანაში, მაგ. კანადაში, ჭოჭინების გამოყენება აკრძალულია. ჭოჭინა ბავშვს აიძულებს ფეხზე დადგეს და იაროს, მაშინ, როდესაც მისი ფეხის კუნთები ჯერ კიდევ არ არის ამისთვის მზად. ჭოჭინა ტრავმების მიღების ალბათობასაც მნიშვნელოვნად ზრდის. ექიმები აღნიშნავენ, რომ ბავშვებს, რომლებიც ჭოჭინაში დიდ დროს ატარებენ, ფიზიკური განვითარების შეფერხების პრობლემა აქვთ. ბავშვები იატაკზე ხოხვისას ვითარდებიან. ამ პროცესის ჭოჭინით ჩანაცვლება მათ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება.

4. ბავშვის აბაზანის სკამი

ორ წლამდე ასაკის ყოველი სამი ბავშვიდან ერთს აბაზანის სკამის გამოყენებისას დახრჩობის საფრთხე ემუქრება. მშობლები შეცდომით ფიქრობენ, რომ აბაზანის სკამი ბავშვის უსაფრთხო ბანაობის გარანტია. ბავშვი შესაძლოა სკამით მოცურდეს და წყალში აღმოჩნდეს, რის გამოც ამ პროდუქტის გამოყენებას არ გირჩევთ.

5. ბავშვის საწოლი მოხსნადი ზღუდეებით

ბავშვის საწოლი, რომელსაც მოხსნადი ზღუდე აქვს, ნამდვილად არ გამოგადგებათ. შესაძლოა, ზღუდე კარგად არ იყოს მიმაგრებული საწოლზე, მოცურდეს და ბავშვი გადმოვარდეს. გირჩევთ, ბავშვისთვის სტანდარტული საწოლი შეიძინოთ, რომელსაც ზღუდე მყარად აქვს მიმაგრებული.

6. საბავშვო ბალიში

ბალიში არამხოლოდ ბავშვის სუნთქვის შეკავების საფრთხეს ქმნის, არამედ ის ორ წლამდე ასაკის პატარებისთვის საჭირო საერთოდ არ არის. ბალიშის გამოყენება მას შემდეგ უნდა დაიწყოთ, რაც ბავშვის მხრები თავთან შედარებით უფრო განიერი გახდება.

7. სლინგი, რომლებიც ცალ მხარზე უნდა გადაიკრათ

ბაზარზე სლინგების საკმაოდ მრავალფეროვანი არჩევანია. ცალ მხარზე გადასაკრავი სლინგი ბავშვისთვის ძალიან სახიფათოა. მსგავს სლინგებში პატარები სახით დედის მკერდს ეკვრიან, რის გამოც სუნთქვა უძნელდებათ. ნებისმიერი სლინგის გამოყენება არასასურველია ოთხ თვემდე ასაკის ბავშვებთან.

8. კისრის გასაბერი კამერა

ცურვა ბავშვისთვის არაჩვეულებრივი ვარჯიშია. მას ცურვის დროს სპეციალური აღჭურვილობა არ სჭირდება. კისრის კამერები შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ბავშვებისთვის შეიქმნა. მსგავსი კამერა ბავშვს წყალში თავისუფლად მოძრაობის შესაძლებლობას არ აძლევს. პატარა წყალში პასიურად ტივტივებს.

ესენია საბავშვო პროდუქტები, რომლებსაც მცოდნე დედები არასდროს ყიდულობენ, თუმცა მათ იციან, რომ აუცილებლად უნდა გამოიწერონ ჩვილის საჭიროებებზე მორგებული ჩანთა - ​Baby Bag. 

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვი სტრესშია, საუბარი ნაკლებად მუშაობს, მოსმენის უნარი არ აქვს ამ დროს ბავშვს,“ - ნეიროფსიქოლოგი ნინო მარგველაშვილი

​​ნეიროფსიქოლოგი ნინო მარგველაშვილი „იმედის დღეში“ პოლ მაკლინის მიერ შექმნილ ტვინის მოდელს განიხილავს, რომლის მიხედვითაც ადამიანს სამი განსხვავებული ტვინი აქვს:

„ადამიანებს აქვთ სამი განსხვავებული ტვინი. ყველაზე ძველი ნაწილი არის ქვეწარმავლის ტვინი, რომელიც შეიქმნა განმარტოვებული, განცალკევებული არსებებისთვის. მან საფრთხის შემთხვევაში უნდა დაიცვას თავი და გადარჩეს. წითელ ტვინს ძუძუმწოვრის ტვინს ეძახიან, ის უმკლავდება კომპლექსურ მოთხოვნებს, რომლებიც სოციალურ არსებებს აქვთ. ეს არის ურთიერთობები ჯგუფში სხვადასხვა წევრებთან, ბავშვის აღზრდა, მოვლა, პრიმიტიული ემოციები, მტრის დანახვა და შემჩნევა. წითელი ტვინი კავშირს ამყარებს ქვეწარმავლის ტვინთან, რომ დახმარება სთხოვოს საფრთხის შემთხვევაში. ის იმახსოვრებს ინფორმაციას, რომ მომავალში საფრთხე ამოიცნოს. ყველაზე ბოლოს არის ახალი ქერქი, რომელიც საშუალებას გვაძლევს ადამიანებს, რომ ვიფიქროთ, ვუსმინოთ, ვისაუბროთ, გავაცნობიეროთ, რა ხდება ჩვენ შიგნით და გარშემო. რატომ არის ეს მნიშვნელოვანი? იმიტომ, რომ გვანახოს რა პროცესები მიმდინარეობს ტვინში ნეირონულ დონეზე. ლურჯი ტვინი არის რაციონალური ქცევების ბუდე, წითელი ტვინი არის ირაციონალური, ქვეწარმავლის ტვინი არის პრელინგვისტური, მას რაციონალურთან შეხება საერთოდ არ აქვს.“

​ნინო მარგველაშვილის თქმით, ბავშვები სტრესის დროს თავს უსაფრთხოდ ვერ გრძნობენ, რის გამოც ისინი რთულ ქცევას ავლენენ, ამ დროს მშობლები თვლიან, რომ ბავშვი ცუდად იქცევა:

„ჭარბი სტრესის დროს ირთვება განგაშის ზარი. ბავშვთან ეს როგორ გამოიხატება? ​ის იწყებს ყვირილს, ტირილს, ცუდი ფიქრები უჩნდება. ეს ყველაფერი არის სიგნალი, რომ შოუ მიჰყავს წითელ ტვინს. მშობლები ამ დროს ბავშვთან მიდიან და ეუბნებიან: „კარგი რა, რა მოგივიდა? რა გატირებს?“ ეს არ მუშაობს, იმიტომ, რომ წამყვანი არ არის ლურჯი ტვინი, რომელსაც ესმის, რომელსაც დასკვნების გაკეთება შეუძლია. როდესაც მშობელი დაინახავს განსხვავებას, რომ ეს ცუდი ქცევა კი არ არის, ეს ​ბავშვი არის სტრესში, მშობლის მიზანი უნდა იყოს, რომ დაამშვიდოს ძუძუმწოვრის ტვინი. პირველი მნიშვნელოვანი რამ არის, რომ განსხვავება დაინახოთ, დაფიქრდეთ: „ახლა ჩემი შვილი ცუდად იქცევა, თუ ეს სტრესული ქცევაა?“ როგორც კი დაიწყებთ გაცნობიერებას, რომ ბავშვს ძალა აქვს გამოცლილი და ორგანიზმი ასე ცდილობს, რომ ეს დაგვანახოს, თქვენი სტრესის დონე მცირდება. მერე უკვე აღარ გიჩნდებათ კითხვა: „როგორ?“ ფიქრობთ სხვადასხვა გზაზე: „ხომ არ მოვეფერო ბავშვს? ხომ არ გავიდე ოთახიდან და მარტო დავტოვო? საყვარელი მუსიკა ხომ არ ჩავურთო?“

„როდესაც ბავშვი სტრესშია, საუბარი ნაკლებად მუშაობს. მოსმენის უნარი არ აქვს ამ დროს ბავშვს. შეიძლება თქვენ უთხრათ: „დე, მიყვარხარ.“ ყველაზე მნიშვნელოვანი არის, როგორი ხმით ეუბნებით ამას ბავშვს, გამოხედვა როგორი გაქვთ, პოზა როგორი გაქვთ. წითელი ტვინი ეძებს უსაფრთხოებას, რომ დამშვიდდეს. დამამშვიდებელი სხვადასხვა ხერხი არსებობს: შეხება, ხმა, გამოხედვა, ჟესტები და ა.შ. ეს ყველაფერი ეფუძნება კანადურ მეთოდს. ეს არის რევოლუციური მეთოდი, რომელიც ნეირომეცნიერებაში უახლეს კვლევებს ეყრდნობა. ეს ცვლის ჩვენს ხედვას, თუ რა ხდება ბავშვის ტვინში, როდესაც ის სტრესშია,“ - აცხადებს ნინო მარგველაშვილი.

წყარო: ​იმედის დღე

წაიკითხეთ სრულად