,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„დედაშვილობის ქრისტიანულ მოდელში მასწავლებელი შვილია და ის შენ არ გეკუთვნის,“ - ნათია ფანჯიკიძე
ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ მშობლების მხრიდან ბავშვის წარმატების ხელშეწყობისთვის საჭირო მიდგომების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობელმა შვილს არ უნდა მოახვიოს თავს თავისი აუხდენელი ოცნებები:
„რატომ არის ქრისტიანული რელიგია ასეთი პროგრესული, რატომ არის ინდივიდის რელიგია? ამ მოდელში დედაშვილობის მასწავლებელი შვილია და ის შენ არ გეკუთვნის. თქვენ მთავარი პრობლემა წამოჭერით. მშობლის აუსრულებელი ოცნება ძალიან ხშირად ბავშვს ძვირად უჯდება. პატარა ბავშვს მშობელი ღმერთად წარმოუდგენია. მას ყოველთვის უნდა, რომ მშობლის მოსაწონი იყოს. გარდატეხის ასაკში ბავშვი გაებრძოლება მშობელს და დამოუკიდებლობის მოპოვებას ცდილობს, მაგრამ ბორკილები, რომელიც ადრეულ ბავშვობაში დაადეს, მთელი ცხოვრება მიჰყვება.“
„ბორკილები შეიძლება იყოს ელემენტარული. რაც მე მინდა, ის უნდა ჭამო, მაგრამ ცუდ ბიჭებს და ცუდ გოგოებს არ დაუჯერო. როგორ შეიძლება, რომ ადამიანი თან მორჩილი იყოს და თან არა?! ხასიათის ჩამოყალიბების პროცესშიც შეცდომებია. რაც შეეხება წარმატებული მოდელის მოლოდინებს, თუ შვილს დავუსახავთ უპირობოდ რაღაც მაღალ სტანდარტს, რასაკვირველია, მას წარუმატებლის სინდრომი განუვითარდება ყოველი შეცდომის გავლისას.“
„თუ ბავშვს საერთოდ გულგრილად ვექცევით და მის მიმართ არანაირი მოლოდინი არ გვაქვს, არ ავღნიშნავთ მის უნარებს, რომელშიც ის ძლიერია და კარგია, მაშინ გამოვა, რომ მას ყოველთვის ექნება ფოკუსში მოქცეული ის, რაც არ შეუძლია. ის ერთი-ორი თვისება, რომელიც ჩვენ გვაქვს, სრულიად საკმარისია წარმატებისთვის,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნათია ფანჯიკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.