,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
სკოლამდელი ასაკის ბავშვებს მიკრობებთან და ბაქტერიებთან შეხების შესაძლებლობა უნდა მისცეთ, რათა მათი იმუნური სისტემა გაძლიერდეს
ალერგიისა და კლინიკური იმუნოლოგიის ჟურნალში გამოქვეყნებული ახალი კვლევა მშობლებს შეახსენებს, რომ ბავშვები „ნაკლებად სუფთა“ გარემოში კარგად ვითარდებიან. ნებისმიერმა ახალბედა დედამ კარგად იცის, რომ ჩვილის ხელში აყვანამდე ხელები კარგად უნდა დაიბანოს, არ უნდა მიუახლოვდეს ბავშვს, თუ თავს შეუძლოდ გრძნობს. ახალშობილთან განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო, რადგან მას ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელი იმუნური სისტემა აქვს. ბავშვებთან მიდგომის წესები ცვლილებებს განიცდის მათი ასაკის მატებასთან ერთად. სკოლამდელი ასაკის ბავშვებს მიკრობებთან და ბაქტერიებთან შეხების შესაძლებლობა უნდა მისცეთ, რათა მათი იმუნური სისტემა გაძლიერდეს.
მართალია, ბავშვს მიკრობებთან და ბაქტერიებთან შეხება ესაჭიროება, თუმცა ეს იმას არ გულისხმობს, რომ სახლში ჰიგიენის წესები სრულად დაივიწყოთ. მთავარია, რომ ბავშვი მეტისმეტად სტერილურ გარემოში არ ვამყოფოთ. მსგავს შემთხვევაში მას იმუნიტეტი უქვეითდება და ხშირად ავადობს.
ადრეულ ასაკში მიკროორგანიზმებთან შეხება ბავშვის იმუნური სისტემის გაძლიერებასა და მეტაბოლიზმის გაუმჯობესებას უწყობს ხელს. ეს იმას არ გულისხმობს, რომ დედამ სახლი არ უნდა დაალაგოს და დაასუფთავოს. მნიშვნელოვანი მიკროორგანიზმები, რომლებიც ბავშვის იმუნური სისტემის გაჯანსაღებისთვის აუცილებელია, სახლის დალაგებისას არ ქრება. ოჯახში ჰიგიენის წესების დაცვა ხელს არ უშლის ბავშვს, რომ მიკროორგანიზმებთან შეხება ჰქონდეს.
ჰიგიენის წესების განსაკუთრებული დაცვა ისეთ გარემოშია საჭირო, სადაც ვირუსების გავრცელებაა მოსალოდნელი. რაც შეეხება მიკრობებსა და ბაქტერიებს, სახლის დალაგება მათ არ ანადგურებს. შესაბამისად, სისუფთავის მოყვარულ დედებს შეუძლიათ მშვიდად განაგრძონ სახლის დალაგება. ეს მათი შვილების ჯანმრთელობას ზიანს ნამდვილად არ მიაყენებს.