Baby Bag

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

„განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ,“- ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი

ინფექციონისტმა მაია ბუწაშვილმა ბავშვებში გავრცელებული ვირუსების გამო მშობლების განსაკუთრებული მღელვარების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ ეტაპზე ეპიდემიოლოგიური თვალსაზრისით განსაკუთრებული არაფერი ხდება:

„ამ ეტაპზე კოვიდი ისევ სახეზეა, გარკვეული შემთხვევები გვაქვს. ამ ინფექციის მთლიანად გვერდზე გადადება და დავიწყება ჯერჯერობით ნაადრევია, მაინც ფრთხილად ვიყოთ. ასევე წარმოდგენილია ჯერ კიდევ გრიპი, მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს სეზონი არ არის. ბევრია ადენოვირუსის შემთხვევები, რომელიც დიარეით მიდის ხშირად, ასევე ე.წ. რინოვირუსები, რომელიც იწვევს ზემო სასუნთქი გზების გამოხატულებას. დაავადებათა კონტროლის ცენტრის ვებ-გვერდზე ქვეყნდება გრაფიკები, რომელი ვირუსები ცირკულირებს ამჟამად.

რაღაც განსაკუთრებული ახლა არ ხდება, როგორც ამას ბევრი აღიქვამს. თუ ჩვენ ავიღებთ ეპიდემიოლოგიურ ჭრილს და სხვა პერიოდებთან შევადარებთ, განსაკუთრებული არაფერი არ ხდება, უბრალოდ გადაჭარბებული ყურადღებაა მიპყრობილი ამ ტიპის დაავადებების მიმართ. თუ ადრე დედა იტყოდა, რომ ჩემი ბავშვი გაცივდა და არაფერი, უბრალოდ სურდო აქვს, ახლა სხვაგვარადაა. შეიძლება ეს გარკვეულწილად კარგი იყოს. ადრე იმის გამო, რომ „უბრალოდ გაციებულია და არაუშავს,“ ბავშვს წაიყვანდა ბაღში, მოზრდილი წავიდოდა სამსახურში, არ მოერიდებოდა სხვებს, ახლა მეტად აღიქვამენ ადამიანები, რომ ეს არის ინფექცია და გადამდებია სხვებისთვის. ეპიდემიოლოგიურად შეიძლება ასეთი გადაჭარბებული ყურადღება და სიფრთხილე კარგი იყოს. მეორეს მხრივ, არის ძალიან დაუსაბუთებელი მღელვარება და შფოთვა ნებისმიერ ყელის წამოტკივებაზე, სურდოზე, თუნდაც მაღალ სიცხეზე. კოვიდმა შეგვაშინა, მარტო ჩვენთან არ ხდება, ეს საყოველთაო პრობლემაა მსოფლიოში,“- მოცემულ საკითხზე მაია ბუწაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს, როდის არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს პედიატრი თათია სხირტლაძე ესაუბრა.
- რა არის ბრონქიტი და ძირითადად რომელ სეზონზეა გავრცელებული?
- ბრონქიტი არის სასუნთქი გზების, კერძოდ, ბრონქების ლორწოვანი გარსის ანთება, რომლის გამომწვევს უმრავლეს შემთხვევაში წარმოადგენს - ვირუსი. ასევე, შესაძლოა გამოწვეული იყოს ბაქტერიით, ალერგიით, თამბაქოს მოხმარებით, გარდა ამისა, ბრონქიტი შეიძლება იყოს ზოგიერთი თანდაყოლილი დაავადების გამოვლინება - როგორიცაა მუკოვისციდოზი (კისტური ფიბროზი). ბრონქიტი წელიწადის ყველა დროს გვხდება, თუმცა მისი სიხშირე განასაკუთრებით მატულობს გვიან შემოდგომას, ზამთარსა და ადრეულ გაზაფხულზე.
- უმეტესად რა ასაკის ბავშვებში გვხდება?
- ბრონქიტი გვხდება ყველა ასაკის ბავშვთან, მაგრამ განსაკუთრებული სიმპტომატიკით და სიმძიმით მიმდინარეობს 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში, როდესაც მცირე სასუნთქ გზებში (ბრონქიოლებში) ვითარდება შეშუპება და ანთება, ლორწო გროვდება მათში, რაც აძნელებს ჰაერის თავისუფლად მოძრაობას ფილტვებში და გამოიხატება სუნთქვის გაძნლებით.
- რა სიმპტომებით უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
- ბრონქიტის მთავარი დამახასიათებელი ნიშანი არის ხველა, თუმცა თავიდან ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს გაციების სიმპტომები: ცხვირიდან გამონადენი, ყელის ტკივილი, ცხელება, საერთო სისუსტე, უმადობა. ხველა შესაძლოა იყოს მშრალი ან სველი (ლორწოთი სავსე). როდესაც ინფექცია პროგრესირებს, კლინიკურად ვლინდება სუნთქვის გახშირება, შეტევითი ხველა, ხველის დროს გულისრევის შეგრძნება და ღებინება, სუნთქვაში მუცლის და გულმკერდის კუნთების მონაწილეობა, ბავშვი უარს ამბობს სითხის და საკვების მიღებაზე. ხველა ხშირად გრძელდება 7-დან 14 დღემდე, თუმცა შესაძლოა გაგრძელდეს 3-დან 4 კვირამდეც კი.

- როგორ მიმდინრეობს მკურნალობის პროცესი და რა დროს არის საჭირო მედიკამენტების ჩართვა?
- მკურნალობა დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, სიმპტომატიკაზე და ზოგად მდგომარეობაზე. 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ბრონქიტის (ბრონქიოლიტის) სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს, საჭიროებს სიმპტომურ მკურნალობას, როგორებიცაა: ტემპერატურის კონტროლი/მართვა, სითხეებით დატვირთვა, ცხვირის სანაცია, ოთახის ხშირი განიავება. სუნთქვის გაძნელების შემთხვევაში - ოქსიგენოთერაპია და სტაციონარული მეთვალყურეობა. რაც შეეხება ხველის წამალს, მისი მიღება მკაცრად განსაზღვრული უნდა იყოს პედიატრის მიერ. ამოსახველებელი საშუალებების გამოყენება 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, ამოხველების რეფლექსის არქონის გამო. ხშირად გამოიყენება ხველის დამთრგუნველი მედიკამენტები, თუმცა, კვლევებმა აჩვენა, რომ არ ამცირებს დაავადების ხანგრძლივობას და ასევე, ნახველის ევაკუაციის დათრგუნვამ შესაძლოა, ხელი შეუწყოს ბაქტერიულ გართულებას.
- საჭიროა თუ არა ანტიბიოტიკით ბრონქიტის მკურნალობაში?
- გამომდინარე იქიდან, რომ ბრონქიტის გამომწვევი უმეტესად არის ვირუსი, ანტიბიოტიკოთერაპიას არ საჭიროებს. ანტიბიოტიკი ინიშნება ექიმის მიერ, თუ ფიზიკური გამოკვლევით და ლაბორატორიული მონაცემებით ვლინდება ბაქტერიული ინფექცია.
​

- რა დროს არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

- დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს, თუ ბავშვს აღენიშნება სუნთქვის გაძნელების ნიშნები: ქოშინი, სუნთქვის დროს ნეკნების ჩაზნექვა, ლაპარაკის ან ტირილის გაძნელება, უარი სითხისა და საკვების მიღებაზე, ხმაურიანი სუნთქვა, ხმის ტემბრის ცვლილება, ტუჩების ან სახის მოლურჯო შეფერილობა, გამოიყურება ცუდად, ასევე თუ აქვს სუსტი იმუნური სისტემა (ანემია, სიმსივნური დაავადება, ცისტური ფიბროზი ან სხვა ქრონიკული დაავადება).

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად