Baby Bag

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება! მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას,“ - გიორგი ფხაკაძე გიორგი ღოღობერიძეს

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება! მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას,“ - გიორგი ფხაკაძე გიორგი ღოღობერიძეს

პროფესორ გიორგი ფხაკაძესა და ექიმ გიორგი ღოღობერიძეს შორის დაპირისპირება გრძელდება. გიორგი ფხაკაძემ სოციალურ ქსელში კიდევ ერთი პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც გიორგი ღოღობერიძეს მიმართავს:

„ეს პოსტი უშუალოდ ბატონ ღოღობერიძეს ეხება!

ამ ბოლო დროს ექიმებიც იქცევიან, როგორც პოლიტიკოსები. ხალხს ექცევიან, როგორც ელექტორატს...ამბობენ იმას, რაც უმრავლესობას მოსწონსდა არა იმას, რაც სწორია ...ჰიპოკრატეს ფიცი სადაა?

მე რასაც ვსაუბრობ, არის კონკრეტულ ფაქტებზე (იხილეთ ჩემი პოსტები პირველადი წყაროებით) დაფუძნებული. ყველა ჩემი პოსტი, რეკომენდაცია ეფუძნება უშუალოდ კონკრეტულ მტკიცებულებებს, ასევე მას ემატება ჩემი 25-წლიანი გამოცდილება. სად და როგორ ვმუშაობდი, იხილეთ საიტზე.

როგორც ახალგაზრდა ონკოლოგს, წარმატებებს გისურვებთ, მაგრამ რაც შეეხება საზოგადოებრივ ჯანდაცვას, თქვენ საკმაოდ დიდი ზიანი მიაყენეთ საქართველოს. კონკრეტულად, თქვენი რამდენიმე პოსტი და სატელევიზიო გამოსვლა ვნახე, სადაც კოვიდზე საუბრობთ და ვაქცინის მნიშვნელობაზე ლაპარაკობთ ისე, როგორც ანტივაქსერი. ანუ ან არ ახსენებთ, ან „როგორც გინდათ, ისე მოიქეცითო” და ბოლო გამოსვლებმა ხომ საერთოდ... -ის, რომ თითქოს „ომიკრონი” ჩვეულებრივი სეზონური გრიპივით არის, ყოველგვარ საზღვარს გადააჭარბა. თქვენ გგონიათ, გარედან არ ჩანს, რომ თქვენ ცდილობთ ანტივაქსერების გულების მოგებას?!

და ბოლოს, უშუალოდ პოსტკოვიდზე… არ იცით, კოვიდი რას უშვრება ორგანიზმს?! არ იცით, რომ კოვიდი სეზონური გრიპი არ არის?! არ იცით, რომ კოვიდგადატანილი ადამიანების დაახლოებით 60% სხვადასხვა პოსტკოვიდური გართულება ემართაბათ და დიახ, კოვიდგადატანილ მამაკეცების დაახლოებით 37%-ში სპერმის „ხარისხი” ქვეითდება.

საჯარო პოსტების წერა და ასე შეურაცხყოფაზე გადასვლა ახალგაზრდა ექიმს ნამდვილად არ შეეფერება.

თქვენგან განსხვავებით, მე ლაიქები, ფოლოვერები და რეიტინგები არ მაინტერესებს. თქვენგან განსხვავებით, მე ჩემს „სერვისებს” არ ვყიდი არც ტელევიზიებში, არც სხვაგან.პატარა ბავშვები არ ვართ.

დრო გადის, მე რასაც ვამბობ, ზუსტად ხდება. ისე. მე ვაკრიტიკებ კოლეგებს და ვიღებ კრიტიკას, ეს არის ნორმალური პროცესი და პირადში სულ ვსაუბრობთ. ერთი პატარა რჩევა, რეიტინგები პოპულარობა დღეს გაქვს და ხვალ -არა, მაგრამ დაუსაბუთებელი კრიტიკა და, მით უმეტეს, შეურაცხყოფა ეს თქვენს ბიოგრაფიაზე დიდი ლაქაა.

მიხედეთ USML ტრენინგებს და ონკოლოგიას. ონკოლოგები ქვეყანას სჭირდება.

დიდი იმედგაცრუება, დიდი …“ - წერს გიორგი ფხაკაძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად