Baby Bag

„ბავშვი 9 თვე მუცლით დედამ ატარა და თუ გინდა ეს ამბავი რამენაირად დააკომპენსირო, კენგურუთი ან ხელით შენ უნდა ასეირნო...“

„ბავშვი 9 თვე მუცლით დედამ ატარა და თუ გინდა ეს ამბავი რამენაირად დააკომპენსირო, კენგურუთი ან ხელით შენ უნდა ასეირნო...“

ვაკო ქვაჩახია, რომელსაც 6 წლის შვილი ჰყავს, მამებს რჩევებს აძლევს.  ​Moms.ge ვაკოს რჩევებს, რომელიც მან სოციალურ ქსელში გამოაქვეყნა, სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

„33 წლის ასაკში 6 წლის საოცარი ბავშვის მამა ვარ, რაც მეტ წილად ჩემი ყოფილ ცოლის (სუპერ დედის) დამსახურებაა. დროში მოგზაურობა, რომ შემეძლოს 6 წლით უკან დავბრუნდებოდი და ამას ვურჩევდი საკუთარ თავს.


1. ბავშვი 9 თვე მუცლით დედამ ატარა და თუ გინდა ეს ამბავი რამენაირად დააკომპენსირო, კენგურუთი ან ხელით შენ უნდა ასეირნო. ეს შენს პარტნიორს მარტო ძალების აღდგენაში კი არ დაეხმარება, შენ შვილთანაც უფრო მალე დაგაახლოვებს.


2. თავიდან პატარა რამდენიმე საათში ერთხელ ჭამს ( ღამის საათებშიც ) და თუ გინდა, რომ თანაბრად გადაანაწილოთ პასუხისმგებლობები, პამპერსების გამოცვლა შენს თავზე უნდა აიღო. თავიდან შეიძლება გაგიჭირდეს, მაგრამ მალე დაამუღამებ და მალე გამოცვლის რეკორდებსაც მოხსნი.


3. ცოლს ყოველ დილით უკოფეინო ყავა და საუზმე მოუმზადე. მართალია, მთელი ღამის უძილომ შეიძლება საერთოდ არ დალიოს და ძილი გააგრძელოს, მაგრამ მინიმუმ დღის პოზიტიურ დაწყებაში დაეხმარები.


4. ხშირად უთხარი, რომ ლამაზია. უთხარი რომ სუპერ გმირია იმიტომ, რომ მართლა ასეა. წარმოიდგინე მთელი თავისი ძალა ბავშვს გადასცა, რომელიც შენი ცხოვრების საუკეთესო საჩუქარია. ეცადე რთულ მომენტებში პოზიტიურ განწყობაზე დააყენო.


5. მოითმინე როგორი უსამართლოც არ უნდა მოგეჩვენოს. პოსტ მშობიარობის პერიოდს თავისი გართულებები აქვს. ზუსტად არც ახლა ვიცი რა პროცესები ხდება ამ დროს რას მერჩოდა ასე, მაგრამ რაც არ უნდა გითხრას, მოითმინე! მომავალში მადლობას გადამიხდი.


ამ სტატუსის ინსპირაცია სხვა მამის რჩევა იყო და იმედი მაქვს ეს სტატუსი ვინმეს გამოადგება 🚀


P.s. სურათი ორი თვის წინანდელია და ხელი მეოთხედ არ მომიტეხავს 🙂“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,კიდევ ერთხელ გავწბილდი. ერთი ძველი ამბავი გამახსენდა და გადავწყვიტე მოგიყვეთ...''

,,კიდევ ერთხელ გავწბილდი. ერთი ძველი ამბავი გამახსენდა და გადავწყვიტე მოგიყვეთ...''

,,ახლობელმა, ძალიან ახლობელმა ადამიანმა მიღალატა, ნამეტანი იაფად გამყიდა, ორი დღის წინ შევიტყვე და უსაშველოდ ვიდარდე, ვერ დავიძინე. კიდევ ერთხელ გავწბილდი. ერთი ძველი ამბავი გამახსენდა და გადავწყვიტე მოგიყვეთ. მაშინ ოცი წლის ვიყავი, ახლა ორმოცის ვარ, ამ ოცი წლის მანძილზე ბევრი შემეშალა ალბათ მაგრამ ღალატით, ღმერთია მოწამე არვისთვის მიღალატია.

სტუდენტი ვიყავი, გაეროს ელჩად ქალბატონი ჰაიდი ტალიავინი დაინიშნა, თბილისში ჩამობრძანდა, კერძო სახლი დაიქირავა ვერაზე და თავისი დროებითი საცხოვრებლის ბაღის მოწესრიგება და მოვლა ჩემს ნაცნობ ქალბატონ ცისანას სთხოვა. ცისანაც იმ დროისათვის არნახული ხელფასის საფასურად უვლიდა ბაღს. მძიმე და საკაცო საქმეებში დამიხმარდა ხოლმე, დღიურად მიხდიდა თავისი ხელფასიდან 20 ლარს. ყველა კმაყოფილი ვიყავით.

ბაღში მუშაობისას რამდენჯერმე გამომელაპარაკა ქალბატონი, დაინტერესდა სად ვსწავლობდი, რითი ვცხოვრობდი და რა ინტერესები მქონდა. 

რამდენჯერმე ყურადღებაც გამოიჩინა, ძვირფასი, ბოტანიკური ალბომიც ჩამომიტანა საჩუქრად. მოსწონდა მშობლიურ, გერმანულ ენაზე რომ ვპასუხობდი მის შეკითხვებს. ერთ დღეს საუზმეზე მიმიპატიჟა, შემაქო, მითხრა რომ ერთი სიამოვნებაა როცა ხედავს როგორ გულიანად და სიყვარულით ვშრომობ და ვეხმარები ცისანას. ამიხსნა, რომ მას ერჩივნა თუ ბაღის მოვლას მე გადავიბარებდი, ცისანას დაითხოვდა და ჩემთვის აქამდე არგაგონილ და არნახულ ცისანას ხელფასს მე დამინიშნავდა. დაუფიქრებლად უარი ვუთხარი.. გაიკვირვა და უარის მიზეზი გამომკითხა. ვუპასუხე, რომ მისიის დასრულების შემდეგ, თითონ წაბრძანდებოდა სამშობლოში, ჩვენ კი ერთად უნდა ვიცხოვროთ ამ ქვეყანაში სულ. შევატყვე ესიამოვნა. მითხრა, რომ დღეიდან შენც იგივე ხელფასი გექნება რაც ცისანას და დამავალა მასთან ერთად მეზრუნა ბაღზე. ხუთი წელი ვიმუშავეთ ცისანამ და მე მხარდამხარ, ავაყვავეთ იქაურობა. დიდი შვება იყო მაშინ, ბევრი რამ შევძელი მიღებული ხელფასით.

ქალბატონი ტალიავინის გამგზავრებიდან სამ თვეში მოზრდილი საქაღალდე მივიღე ფოსტით. გერმანული ჟურნალისთვის ინტერვიუ მიუცია, საქართველოზე და ქართველებზე შეყვარებული ქალის, მეტად ემოციური ტექსტი ქართველი, ახალგაზრდა მებაღის სიტყვებით იწყებოდა "თქვენი წაბრძანების შემდეგ, ჩვენ ერთად უნდა ვიცხოვროთ ამ ქვეყანაში სულ..."

ხშირად როცა გაწბილებული ვრჩები მახსენდება ცისანა, ქალბატონი ტალიავინი, ეს ამბავი, ჩემი გამზრდელი ბებიაც მახსენდება რატომღაც და მომწონს თავი...''


ავტორი: ზურა შევარდნაძე

წაიკითხეთ სრულად