Baby Bag

„ვინც ფიქრობთ, რომ შრომას არაფერი მნიშვნელობა არა აქვს, წაგებული პოზიციიდან იწყებთ და ვერსად ვერაფერს ვერ მიაღწევთ,“- დავით გადელია

„ვინც ფიქრობთ, რომ შრომას არაფერი მნიშვნელობა არა აქვს, წაგებული პოზიციიდან  იწყებთ და ვერსად ვერაფერს ვერ მიაღწევთ,“- დავით გადელია

ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც იმ ადამიანებს ეხმაურება, რომელთაც შრომის მნიშვნელობის გააზრება უჭირთ:

„წავუანდერძებ...

არა, ჯერ არაფერი მემუქრება.... თითქოს.. ძაან არ შეშინდეთ- ისე, ცოტათი.. ანდერძი, როგორც წესი მემკვიდრეებს ეკუთვნის- შვილებს, შვილიშვილებს.. სწორედ მათთან ჭირს ზუსტი სიტყვების მოძებნა, რომ ბოლომდე წაიკითხონ, ყალბ პათეთიკად არ მიიჩნიონ, ჭკუა ბებიაშენს დაარიგე!" - არ თქვან. არა, თუ ანდერძი ძალიან კონკრეტულია: ხუთოთახიან ბინას ვაკეში ვუტოვებ ამას", ლექსუსს- იმას", აგარაკს კი-..." კი ბატონო, ასეთი ანდერძი უფრო ადვილი წასაკითხია და რა დაძალება უნდა! ისე, კაცმა რომ თქვას, მცირექონებიანებმაც მართლა უნდა განვკარგოთ ქონება ანდერძით, წესრიგი რომ არ დაირღვეს ჩვენს მერე, მაგრამ ჩვენ ხომ არ ვაპირებთ სიკვდილს ხვალ-ზეგ!? ასეთი თადარიგიანობით ქართველობას ხომ არ ვუღალატებთ!!?...

მოკლედ, შვილებო- ჩემო, ჩემი მეგობრების, ნაცნობების, თანამემამულეების- ამ ჯერზე ანდერძად მხოლოდ სიტყვებს გიტოვებთ. თქვენი საქმეა, დამიჯერებთ თუ არა. თუმცა არ დავმალავ- ამაზე მეტად არაფერი მინდა თქვენს გონებას ჩაეჭიდოს და მეც სათქმელი სწორად ვთქვა:

- ბოლო თვეა, კლინიკის სტაფის არასამედიცინო ნაწილი, ერთი X-დღისთვის ვასრულებდით ინტერიერთან დაკავშირებულ დიდ ფართობის სამუშაოებს, ძალიან კრეატიული გადაწყვეტებით. სამუშაო მოითხოვდა ამ საქმეში მთლიანად, მთელი გულით გადავარდნას- სრულ ძალისხმევას, უმეტესად სამუშაო საათების უგულველყოფასაც. ასეთი საერთო საქმის კეთებისას ძალიან კარგად ჩანს ვინ რას აკეთებს, ვინ რამდენს დებს, ვინ საჩკაობს".. აი აქ მინდა ანდერძის პირველი პუნქტი ვთქვა: არ არსებობს იმაზე დიდი თანადგომის განცდა, ვიდრე ერთად საქმის კეთებისას ერთგულებაა! როცა იცი არ გიღალატებს, მხარს არ გამოგაცლის, თავს არ დაზოგავს მიზნისთვის... შეგიძლიათ ასეთ ადამიანს პატივი არ სცეთ, რაიმე სუბიექტური მიზეზის გამო სხვა ამჯობინოთ, როცა მისი დაწინაურების საშუალება გექნებათ? -მე არა მაგრამ ის..?" თუ შენ არა, შვილო, მაშინ რატომ გგონია მამების თაობა, ან ნებისმიერი სხვა თაობის ადამიანი, მაღალ პოზიციაზე მყოფი, შენზე უფრო ცუდი, ნაძირალა, დაუნახავი? კიდევ მეტი- ისეთი სულელი, რომ ადამიანს, რომელიც გულს დებს საქმეში, ფუქსავატი კაიბიძიანი" ამჯობინოს??

პუნქტი2. -კერძო ბიზნესში ეს სრულიად გამორიცხულია, მთელი ახალგაზრდობა სახელმწიფო სამსახურში ვიყავი და იმ დროსაც დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა ნიჭს და შრომას. თუმცა, ჩაწყობაც ბევრი იყო. მაგრამ ახლა..

ახლა ვინც ფიქრობთ, რომ შრომას არაფერი მნიშვნელობა არა აქვს-„მაინც ვერავინ ვერაფერს დაინახავს" ან პირიქით- ვინ შეგვამჩნევს კაცო საჩკაობას, ამ ხელფასზე თავი რატონ უნდა მოვიკლა-ამოხტება პუნქტი 3:-ან მართლა არ აკეთებთ რამე ღირებულს, ან დარწმუნებით გეტყვით- წაგებული პოზიციიდან, უფრო ზუსტად- ჩასვრილი პოზიციიდან იწყებთ და ვერსად ვერაფერს ვერ მიაღწევთ!

პუნქტი4:რაც არ უნდა დიდ კომპანიაში იყოთ უმნიშვნელო პოზიციაზე, ჩათვალეთ რომ თქვენი ბიზნესი გაქვთ! ის რასაც აკეთებთ- ექთანი ხართ, თუ კალატოზი- თქვენი ბიზნესია! ბიზნესი, რომელზეც დამოკიდებულია თქვენი ფინანსური კეთილდღეობა და რაც უფრო გულმოდგინედ გააკეთებთ- მით უფრო კარგი ფინანსური წარმატება გელით!

ეს პუნქტები ძალიან დიდი ხნის გამოცდილია- მიწის მუშაზეც, ექიმზეც და მსახიობზეც. არ ვიცი, მარკიზ დე სადის მებაღე დაფასდა თუ არა (იყო კი კაი მებაღე?), მაგრამ რაც ბაზარზე თავისუფალი ნების მქონე სამუშაო ძალა გამოჩნდა- მას შემდეგ ნამდვილად მუშაობს ყველა ეს პუნქტი და შ რ ო მ ა ყოველთვის ფასდება!“ - აღნიშნავს დავით გადელია. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა,“- ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა

​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა კორონავირუსის პანდემიისადმი მოსახლეობის განწყობაზე საუბრობს და აცხადებს, რომ გულგრილობა ან პანიკა საფრთხეზე არასწორი რეაქციაა:

“ჩვენს დღევანდელ მდგომარეობას ზუსტად მიესადაგება ალბერ კამიუს „შავი ჭირი.“ ქალაქში შავი ჭირია და ადამიანები ამის გაცნობიერებას გაურბიან. როდესაც გაცნობიერებას გაურბიხარ, იქ საბედისწერო შედეგი დგება. თუ ადეკვატური ხარ რეალობასთან დამოკიდებულებაში, აღიქვამ, იგებ, გამოხატავ, მაშინ ამ სიტუაციის მართვა და რეგულირება შეგიძლია. თუ საფრთხის პროპორციულია შენი შიში, მაშინ მასთან შესაბამისი დამოკიდებულება გექნება. ​თუ შიში იმაზე მეტია, ვიდრე საფრთხე, მაშინ ეს არის პანიკა. თუ გულგრილობას იჩენ და ამის დანახვას გაურბიხარ, მაშინ ჩვეულებრივ, ყოფით ენაზე რომ ვთქვათ, ბრიყვი ხარ. ეს არის, როდესაც პასუხისმგებლობას გაურბიხარ არსებულ ვითარებასთან მიმართებაში.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, ყველაზე ლოგიკური დამოკიდებულება იმ ადამიანებს ჰქონდათ, რომელთა რეაქცია საფრთხის პროპორციული იყო:

​დღევანდელი ქართული საზოგადოების მდგომარეობა ასეთია. თავდაპირველი რეაქცია ნაწილში იყო ​გულგრილი, შეიძლება ითქვას, ბრიყვული. გარკვეულ ნაწილში ეს ახლაც გრძელდება. მეორე ნაწილში იყო პანიკური მდგომარეობა. იყო საზოგადოების ის ნაწილიც, რომლის რეაგირება, აღქმა და გამოხატვა იმისა, რაც ხდებოდა, იყო პროპორციული. პირველ ეტაპზე სწორედ ამ ნაწილის დახმარებით გახდა მართვადი სიტუაცია.“

ნანა ჩაჩუა აცხადებს, რომ ადამიანები რეალობას არ უნდა გაურბოდნენ და არასწორი ქცევის კორექტირებას უნდა ცდილობდნენ:

„შემდეგ მოხდა ის, რაც ხდება კამიუს „შავ ჭირში.“ კარანტინში მყოფ ადამიანს შეყვარებული ჰყავს ქალაქგარეთ და ყველა ღონისძიებას უნდა მიმართოს, რომ მას შეხვდეს. ეს არის რეალობიდან გაქცევა. ეს არ არის სიყვარული. ეს დამოკიდებულება არის საკორექციო. დღეს შეგვახსენა ჩვენმა წარსულმა თავი, რომლის დავიწყებასაც მუდმივ რეჟიმში ვცდილობთ. ძველ საქართველოში ჩვენ ერთმანეთს ვესალმებოდით მკერდზე ხელის მიდებით და თავის დახრით. ამას მეც შევესწარი.“

„ბუნება არის ბრძენი, განსაცდელს მოავლენს მაშინ, როდესაც ეს საჭიროა. თუ განსაცდელის საჭიროებას ჩვენ ადეკვატურად მივხვდებით, დავფიქრდებით, თვითჩაღრმავების პროცესში გადავიყვანთ ჩვენი აზროვნების მიმართულებას, რომელიც სულ გარეთ გარბის ბრჭყვიალა საგნებისკენ, დროსტარებისკენ, დავფიქრდებით იმაზე, რომ ​სიცოცხლე უპირველესია, მაშინ მივხვდებით, რომ სიცოცხლისა და სიკვდილის ერთიანობა კიდევ უფრო უპირველესია. სადაც სიცოცხლეა, იქ სიკვდილი არსებობს. სიკვდილი, რომელიც სიცოცხლეში მოპოვებული გაქვს, არის სწორედ „სიკვდილითა სიკვდილისა დამთრგუნველი.“ ჩვენ ყველანაირად მოგვეცა ახლა საშუალება XXI საუკუნის დასაწყისში, ციფრული ტექნოლოგიების ეპოქაში, გავიხსენოთ, რომ ჩვენ ადამიანები ვართ და ვართ პასუხისმგებელი საკუთარი თავის, საზოგადოების, ბუნების წინაშე,“ - აღნიშნავს ნანა ჩაჩუა

​წყარო


წაიკითხეთ სრულად