Baby Bag

„​ცხოვრება იმდენად პატარაა, ადამიანს დრო არ უნდა გრჩებოდეს ცუდ ხასიათზე ყოფნის“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„​ცხოვრება იმდენად პატარაა, ადამიანს დრო არ უნდა გრჩებოდეს ცუდ ხასიათზე ყოფნის“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა, როგორ უნდა მიუდგეს ადამიანი ამა თუ იმ  საკითხს, რომ მარტივად გადაჭრას. მისი თქმით, შეიძლება ვიღაცამ ყველგან უბედურება და სიმახინჯე დაინახოს, ბრძოლა დაინახოს იქ, სადაც საბრძოლველი არაფერია:

„ცხოვრება იმდენად პატარაა, ადამიანს დრო არ უნდა გრჩებოდეს ცუდ ხასიათზე ყოფნის. შენ ქმნი შენს განწყობებს, შენ ქმნი შენს ხედვას. ყველა ადამიანს თავისი არჩევანი აქვს, შეიძლება ვიღაცამ ყველგან უბედურება და სიმახინჯე დაინახოს, ბრძოლა დაინახოს იქ, სადაც საბრძოლველი არაფერია. როდესაც ამოცანას ვხსნი, მე უბრალოდ ვმუშაობ, რომ გადავწყვიტო საკითხი, მივიღო შედეგი, განვვითარდე - აქ ყველგან შეიძლება გამოვიყენოთ სიტყვა „ბრძოლა“. სადაც ბრძოლაა, მისი შედეგი ორია - გამარჯვება და დამარცხება. სადაც ამოხსნაა, იქ არის საკითხის დამატებითი ანალიტიკა, თუ რაღაც არ გამომდის, კიდევ ვფიქრობ, როგორ გავაკეთო და არ ვფიქრობ, რომ დავმარცხდი. ედისონს ჰკითხეს - რამდენი წარუმატებელი მარცხი გქონდათო, მან კი უპასუხა, პირიქით, ეს იყო წარმატებული ინფორმაცია, რომლითაც მივხვდი, რომ ის გზა იყო არასწორიო. მან ასე შეაფასა იმიტომ, რომ მარცხი არის ემოციური დარტყმა ადამიანზე და სულ სხვა ემოციებს იწვევს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზურა მხეიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად