Baby Bag

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის და როგორ დავეხმაროთ მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის?

შიში ისეთივე მნიშვნელოვანი ემოციაა, როგორც სიხარული, ბრაზი და ა.შ. ხშირად სამუშაო პროცესში ვხვდები დამოკიდებულებას, რომ შიში ცუდი ემოციაა და სირცხვილთანაც აკავშირებენ. ზოგადად, ემოციებთან და მათ შორის, შიშთანაც, არასწორი შეფასებაა - ცუდი ან კარგი. სინამდვილეში შიშს დიდი როლი აქვს ადამიანის ცხოვრებაში, გვიცავს აღქმული საფრთხეებისგან.

შიშს ყველა ბავშვი გრძნობს ბავშვობაში, ეს ბუნებრივი და ნორმალურია. ჩვეულებრივ, პირველად 3-დან 6 წლამდე ასაკში ჩნდება. ამ ასაკში ბავშვებს უჭირთ გამიჯნონ ფანტაზია და რეალობა, ამიტომ საწოლის ქვეშ ან კარადაში შესაძლოა წარმოიდგინონ სხვადასხვა პერსონაჟი.

- თუ პრობლემას ყურადღებას არ მივაქცევთ, შესაძლებელია თუ არა მომავალში გართულდეს?

ისეთი ფრაზები, როგორიც არის „არაფერია საშიში”, „ნუ გეშინია”, „ამხელა ბიჭს/გოგოს როგორ გეშინია, სირცხვილია” - დაუშვებელია. ბავშვის ემოციის იგნორით, გაბრაზებით, შერცხვენით ან გაუფასურებით, მას ვერ ვეხმარებით, პირიქით, უკიდურესი შედეგები შეიძლება მივიღოთ.

- როგორ დავეხმაროთ და ავუხსნათ პატარას, რომ არაფერია საშიში?

სიბნელის შიში არ არის მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელის შიში. ეს შიში გულისხმობს სიბნელეში რაიმე საფრთხის არსებობის და მისი ვერ დანახვის შიშს. აქედან გამომდინარე, ფანტაზიის დახმარებით ბავშვისთვის ჩრდილი ბნელ კუთხეში შეიძლება მონსტრად გადაიქცეს. მაშინ, როდესაც ბავშვს აქვს ძლიერი შიში, რომ საწოლის ქვეშ მონსტრია და ჩვენ ვუხსნით რომ საწოლის ქვეშ საფრთხე არ არის, მაგრამ მას ისევ ეშინია, ამ დროს, შესაძლოა მშობელი გაღიზიანდეს, გაბრაზდეს ან საკუთარი თავი დაადანაშაულოს რომ საკმარისად კარგად ვერ უხსნის. მნიშვნელოვანია, გავიხსენოთ ასაკობრივი თავისებურება, ბავშვს აღნიშნულ ასაკში უჭირს ფანტაზიის და რეალობის გამიჯვნა, აქედან გამომდინარე, შესაძლოა თქვენ გისმენდეთ, მაგრამ ამან გავლენა არ იქონიოს და კიდევ უფრო მეტად დატვირთოს ბავშვის ემოციური მდგომარეობა.

- რა გზები არსებობს შიშის დასაძლევად?

რეკომენდაციები:

- მნიშვნელოვანია, ამოვიცნოთ და ვაღიაროთ ბავშვის შიში, ვალიდურად მივიღოთ და არავითარ შემთხვევაში არ გავაუფასუროთ. ასევე, არ არის რეკომენდებული ისეთი სქემების მიწოდება, როგორიც არის „კარგ ბავშვებს არ ეშინიათ”, „კარგ ბავშვებთან მონსტრები არ მოდიან”.

როგორც აღვნიშვნე, მნიშვნელოვანია ვალიდაცია მივცეთ ბავშვს, ვაგრძნობინოთ თანაგანცდა, რომ მარტო არ არის ამ შიშთან და გვსურს მისი დახმარება. თუ ჩვენ ვალიდურად მივიღებთ მის შიშს, დავეხმარებით ამ შიშის გამოკვლევაში და შესწავლაში, ბავშვი მნიშვნელოვან გამოცდილებას მიიღებს და აუცილებლად გაუმკლავდება.

თუ ბავშვს ეშინია ბნელ ოთახში მარტო დარჩენის და დაძინების, ამ შემთხვევაში, შეგვიძლია ხშირად გავატაროთ დრო ერთად ბნელ ოთახში. მაგალითად, ჩაბნელებულ ოთახში მოვაწყოთ ფანრებით განძის ძიება ან კედელზე ჩრდილებით ვითამაშოთ. რაც უფრო მეტ დროს გავატარებთ მხიარულად სიბნელეში, ბავშვი უფრო უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და ისწავლის როგორ გამოიკვლიოს შიში, არსებული გარემო. ასევე, შესაძლოა დაეხმაროს ძილის მეგობარი, სათამაშო, რომელიც თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებს.

შეგვიძლია ძილის წინა რიტუალის შემდეგ ერთად ფანრით გამოვიკვლიოთ ოთახის კუთხეები, საწოლის ქვეშ არსებული სივრცე და ეს ფანარიც დავუტოვოთ ბავშვს, რათა საჭიროების შემთხვევაში მარტომაც გააგრძელოს გამოკვლევა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ეს არის ფაქტი, უფრო მეტი მომართვიანობაა, შედარებით უფრო მეტი ჰოსპიტალიზაციაა, უფრო მეტი სიმძიმე,“ - ივანე ჩხაიძე

„ეს არის ფაქტი, უფრო მეტი მომართვიანობაა, შედარებით უფრო მეტი ჰოსპიტალიზაციაა, უფრო მეტი სიმძიმე,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვებში კოვიდ-19-ის ახალი შტამების აგრესიული მიმდინარეობის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მესამე ტალღის დროს კლინიკებს გაცილებით უფრო მძიმე ბავშვები მომართავდნენ:

„პირველად, როდესაც​ ბრიტანული შტამის შესახებ გამოჩნდა ინფორმაცია, ერთ-ერთი შემაშფოთებელი იყო ის, რომ ბრიტანული შტამი, შესაძლოა, უფრო იოლად ყოფილიყო გავრცელებული ახალგაზრდებსა და ბავშვებში, რაც მართლაც ასე მოხდა. საქართველოში ინფიცირებულთა 10 % არის ბავშვი. ზოგიერთ ქვეყანაში ეს მაჩვენებელი უფრო მაღალია. კლინიკური მიმდინარეობა, რაც კორონავირუსის მესამე ტალღის დროს ბავშვებში აღინიშნა, განსხვავებულია. გაცილებით უფრო მძიმე ბავშვები მომართავდნენ კლინიკებს. ეს მართლაც ახალი შტამის დამსახურებაა. ბრიტანული შტამი გამოირჩევა ჩინური ვარიანტისგან უფრო მეტი გადამდებლობით და მიმდინარეობის სიმძიმითაც.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, საავადმყოფოში კოვიდის დიაგნოზის მქონე ყოველი სამი ბავშვიდან ერთს ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში ზედამხედველობა ესაჭიროებოდა:

„ეს არის ფაქტი. ​უფრო მეტი მომართვიანობაა, შედარებით უფრო მეტი ჰოსპიტალიზაციაა, უფრო მეტი სიმძიმე. ამერიკის შეერთებულ შტატებში ჩატარებული კვლევა მიუთითებდა, რომ სამიდან ერთი ბავშვი, რომელიც საავადმყოფოში მოხვდა, საჭიროებდა ინტენსიური თერაპიის პალატაში მეთვალყურეობას, რაც მიუთითებს ახალი შტამების აგრესიულ მიმდინარეობაზე ბავშვებში. საქართველოში კოვიდით ბავშვთა გარდაცვალების შემთხვევები ერთეულია და მესამე ტალღის დროს არცერთი არ დაფიქსირებულა.“

„ფაიზერი იყო პიონერი. მან პირველმა ჩაატარა კვლევა 2200 ბავშვზე, რომელმაც აჩვენა 100 % -იანი ეფექტურობა კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინის. ეს იყო 12-დან 15 წლამდე ასაკობრივი ჯგუფი. ამ კვლევის კვალდაკვალ ამერიკის წამლის სააგენტომ, ხოლო შემდეგ ევროპის ანალოგიურმა სტრუქტურამ დასაშვებად მიიჩნია 12-15 წლამდე ბავშვების ვაქცინაცია, რაც არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ოთხი ვაქცინაა, რომელიც ამ მიმართულებით განიხილება, როგორც პერსპექტიული: ფაიზერი, მოდერნა, ასტრაზენეკა და სინოვაკი. სინოვაკი ჩინეთის მთავრობამ დასაშვებად მიიჩნია სამი წლის ასაკის ზემოთ ჯგუფში. ის გეგმა, რომელიც არსებობს ამ მხრივ, მიუთითებს, რომ სექტემბერ-ოქტომბერში შესაძლებელია დასრულდეს ის კვლევები, რომლებიც ტარდება უფრო მცირე ასაკობრივ ჯგუფში და ექვსი თვის ასაკის ზემოთ რეკომენდებული იყოს კორონავირუსის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია,“ – აღნიშნულ საკითხებზე ​ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად