Baby Bag

„ბავშვს ენდეთ მაშინ, როდესაც ის გატყუებთ, არასდროს არ ამხილოთ ტყუილებში,“ - შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

„ბავშვს ენდეთ მაშინ, როდესაც ის გატყუებთ, არასდროს არ ამხილოთ ტყუილებში,“ - შალვა ამონაშვილის რჩევები მშობლებს

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს შვილებისადმი ნდობის გამოჩენისკენ მოუწოდა და ურჩია, რომ ბავშვს მაშინ ენდონ, როდესაც ის ცრუობს:

„ერთი მეთოდი არის ნდობა თქვენი შვილების მიმართ. ​ბავშვს ენდეთ მაშინ, როდესაც ის გატყუებთ. ახლა არ მითხრათ: „მაშინ მატყუოს სულ?!“ როდესაც ბავშვი გატყუებს და შენ თავს უქნევ, მისი სინდისი იღვიძებს. ბავშვი წუხილს იწყებს. აი, ეს წუხილი მეხმარება მე მის აღზრდაში. ის ხომ აფორიაქებულია, ფიქრობს: „მამა არ გამიბრაზდა, არ დამიყვირა. იქნებ მართალი მეთქვა, რას ვატყუებდი?!“ სინდისის ქენჯნა დიდი აღმზრდელია ჩვენში.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვი ტყუილებში არ უნდა ვამხილოთ, რადგან ეს მის ფსიქიკაზე დაღს დატოვებს:

„ბავშვს ენდეთ და ​არასდროს არ ამხილოთ ტყუილებში. გაიხსენეთ, თუ ოდესმე გამხილათ დედამ: „შენ მე ტყუილს მიბედავ?“ ეს დღემდე გატყვიათ თქვენ, როგორც დაღი. როდესაც ბავშვი რაღაცას გიამბობთ, არ შეეჩაროთ და არ გააწყვეტინოთ აზრი, დააცადეთ. თქვენი აზრები არ შეჩაროთ მის საუბარში. ბოლომდე მოუსმინეთ ბავშვს, რას გეუბნებათ ის. მიიღე ბავშვი, როგორიც არის. გაუტოლდი ბავშვს. იყავი დედა, მამა, მასწავლებელი. ბავშვმა იცის ეს, რომ შენ მეტი ხარ უფლებებით. ბავშვის აღზრდაში ის ძალაა კარგი, რომელიც არ გამოიყენება. ძალა მე მაქვს, შემიძლია კუთხეში დაგაყენო, წაგართვა, არ მოგცე, არ გაგიშვა. ბავშვმა იცის, რომ მე ეს შემიძლია, მაგრამ არ გამოვიყენე, თანატოლობა ვაგრძნობინე. ვითომ ჩვენ ტოლები ვართ. სიტყვა „ვითომ“ არ დაივიწყოთ.“

​დედა კი ხარ,მაგრამ დაივიწყე, ვითომ დედა არ ხარ. მიდი შენს ქალიშვილთან, უთხარი: „მინდა, რაღაც გიამბო. ხომ არ მირჩევ რაღაცას?!“ როდესაც 13 წლის გახდება, ის აქეთ მოვა და გეტყვის: „დედა, ასეთი რაღაც მემართება და რა ვქნა?!“ თქვენ, ალბათ, ბევრი რამ დაგიმალავთ თქვენი მშობლისთვის. ბავშვმა დაუმალა მამას, რომ სიგარეტის მოწევა დაიწყო. როგორ უთხრას, ხომ გადაირევა მამა?! არ გაგიმხილა ბავშვა მისი მეორე მხარე. არადა აღზრდა იქ გჭირდება, სადაც დარღვევები ხდება. ასე რომ არ მოხდეს, ამიტომ დობილად გაიხადე ბავშვი,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„თუ ბავშვი იტყუება, ეს მშობლის დანაშაულია და არა ბავშვის,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი
​ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვის მიერ ტყუილის თქმა მშობლის დანაშაულია და არა ბავშვის:„ძალი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?

როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს?
როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ შეიძლება წააგოს, მაგრამ არ უნდა გაღიზიანდეს? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, ფსიქოლოგი სოფო მელაძე.
- როგორ ავუხსნათ ბავშვს, რომ ხანდახან შეიძლება წააგოს და არ უნდა გაღიზიანდეს?
- პირველ რიგში, გაღიზიანებას წაგების დროს ხელს ძალიან უწყობს ოჯახური გარემო. თუ ბავშვის მშობლები ზედმეტად მომთხოვნები და კრიტიკულები არიან, მაგალითად, წადი, ახლა ითამაშე და მოიგე, არ წააგო, იცოდე - ამ მესიჯით ბავშვი აუცილებლად ეცდება ყველანაირი გზით მოგებას და წაგების შემთხვევაში ძალიან გაღიზიანდება.
მნიშვნელოვანია, მიუხედავად გაღიზიანებისა, ბავშვი არ მოვარიდოთ მსგავს სიტუაციებს, პირიქით, ვიმუშავოთ ამის გამოსწორებაზე, რომ უფრო ნაკლებად ემოციურად აღიქვას წაგება. არ ავუკრძალოთ ემოციების გამოხატვა, რადგან აქვს უფლება, იყოს მოწყენილი და გაბრაზებული როცა წააგებს, მაგრამ არა თვითდამაზიანებელი ან სხვისი დამაზიანებელი ქცევითი გამოხატულებით. აქ მნიშვნელოვანია დროც, ეს პროცესი არ უნდა გაგრძელდეს წაგებიდან 1-2 საათის შემდეგაც. შეიძლება ახსოვდეს, მაგრამ ემოციური ფორმა ნელ-ნელა უნდა დასტაბილურდეს.
როგორ ავუხსნათ წაგება? ალბათ, მოდელირებით. ხშირად დედამაც წააგოს, მამამაც, ოჯახის სხვადასხვა წევრმა და ეს სოციალურად მისაღები ფორმით გამოხატონ ფრაზით - „არაუშავს, სხვა დროს იქნებ მოვიგო, კიდევ მექნება თამაშის შანსი.“
ასევე მნიშვნელოვანია, რომ წაგების მომენტში, როცა პირველი ემოციური ფონი გადაივლის, მიმართოთ ბავშვს და პროცესზე გაუმახვილოთ ყურადღება და არა შედეგზე - „დღეს რა კარგი თამაში იყო არა?“ „როგორ ვიცინეთ, როგორ ვიმხიარულეთ, მამას რომ ფეხი გაუცურდა გახსოვს?“ გაუმახვილეთ ყურადღება საინტერესო და სასაცილო დეტალებზე, უთხარით გარკვეული მოქმედება რა კარგად გააკეთა - „მაინც რა მაგარი გოლი იყო წეღან, რა ძლიერი ხარ!“
საითაც მივმართავთ ბავშვის ყურადღებას, მასზე გაამახვილებს. ვასწავლოთ აქედანვე პროცესით ტკბობა.
- გარდა მხარდაჭერისა, რა ქცევა შეგვიძლია შევთავაზოთ?
- „ერთად კეთება“. წარმოიდგინეთ, როცა არ გრძნობთ თავს კარგად და რაღაც არ გამოგდით, როგორი სასიამოვნო მოსასმენია, როცა ვინმე დახმარებას გთავაზობს და ცდილობს გაგაკეთებინოს უკეთესად. ჩვენ შეგვიძლია დავპირდეთ, რომ ერთად გავაკეთებთ ამას, სანამ უკეთესი შედეგი არ ექნება და დავეხმარებით.
გამოიყენეთ საინტერესო ფილმები და ანიმაციები, სადაც ნაჩვენებია, რომ მთავარი გმირებიც მარცხდებიან ზოგჯერ, წიგნის პერსონაჟებიც, მაგრამ ისინი არ ნერვიულობენ ბევრს, სხვა დროს ისინი მოიგებენ.
- თუ მას არ ვუბიძგებთ გააცნობიეროს წაგება, რა უარყოფითი შედეგი შეიძლება გამოიღოს ამან მომავალში?
- პირველ რიგში, გაუჭირდება მომავალში ჯანსაღი თვითშეფასების შენარჩუნება, ძალიან თვითკრიტიკული იქნება, შესაძლოა თავი აარიდოს ყველანაირ საინტერესო გამოწვევას იმის შიშით, რომ არ წააგოს. შესაძლოა გაუჭირდეს ურთიერთობების დამყარება, რადგან ის ორიენტირებულია მხოლოდ საკუთარ გამარჯვებაზე და ნაკლებად გუნდურია. როცა ჩვენ ვსწავლობთ დამარცხებას, მეტად ემპათურებიც ვხდებით იმ ადამიანების მიმართ, რომლებიც სხვა დროს წააგებენ. 
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად