Baby Bag

ვიყიდოთ თუ არა იოდი? - გიორგი ღოღობერიძე რადიაციული საფრთხისგან თავდაცვის ეფექტიან გზებზე საუბრობს

ვიყიდოთ თუ არა იოდი? - გიორგი ღოღობერიძე რადიაციული საფრთხისგან თავდაცვის ეფექტიან გზებზე საუბრობს

ონკოლოგი გიორგი ღოღობერიძე რადიაციის საფრთხის გაჩენის შემთხვევაში თავდაცვის წესებს გვაცნობს და საინტერესო რჩევებს გვაძლევს:

„მინდა მოგიყვე იმის თაობაზე, თუ რა უნდა იცოდე იოდის შესახებ. ბევრი ვიდეო გავრცელდა, თუ როგორ დაიცვას საზოგადოებამ თავი რადიაციისგან. საზოგადოება ფრთხილობს, თვალს ადევნებენ სოციალურ სივრცეში გავრცელებულ ვიდეოებს რადიაციისგან თავის დაცვის შესახებ. ადამიანებს ეშინიათ, რომ რუსეთმა არაკეთილსინდისიერად შეუტიოს უკრაინაში არსებულ ატომურ სადგურებს. თუ ისინი დაზიანდება, რადიაცია გაჟონავს. მე მინდა მოგიყვეთ, როგორ ხდება რადიაციისგან თავის დაცვა. ერთ-ერთი საშუალება, რომელიც გამოიყენება უშუალოდ ფარისებრი ჯირკვლის დასაცავად, ეს არის იოდი. ატომური სადგურის დაზიანების შემთხვევაში, იოდი შეიძლება გამოიფრქვეს ატმოსფეროში. რადიოაქტიურმა იოდმა შეიძლება დააზიანოს ფარისებრი ჯირკვალი. სწორედ ფარისებრი ჯირკვალია ის ორგანო, რომელიც იყენებს იოდს. ფარისებრი ჯირკვალი იყენებს ჩვეულებრივ იოდს, იოდ 127-ს. ატომური იარაღის გამოყენების შემთხვევაში, ატმოსფეროში დიდი რაოდენობით ხვდება იოდ 131. ის ფარისებრ ჯირკვალში ჩალაგდება და იწვევს ფარისებრი ჯირკვლის სიმსივნის განვითარებას.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, თავის დაცვა მხოლოდ იმ შემთხვევაში გვჭირდება, თუ რადიაციის დონე მოიმატებს:

„თავდაცვაზე საუბარია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დადასტურებულია რადიაციის მოამტებული დონე. თუ რადიაცია გაზრდილი არ არის, ამის გაკეთება არ არის საჭირო. ასეთ შემთხვევაში უნდა გამოვიყენოთ კალიუმის იოდიდი. არ მიიღოთ კალიუმის იოდიდი წინასწარ. ზრდასრული ადამიანისთვის კალიუმის იდოდის დოზა არის 130 მილიგრამი, რომელიც დღეში ერთხელ უნდა მიიღოს. ერთ თვემდე ასაკის ბავშვებში დოზა უნდა იყოს 16 მილიგრამი. ერთი თვიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის 32 მილიგრამი. სამი წლიდან 18 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის 65 მილიგრამი. დიდების შემთხვევაში ეს არის 130 მილიგრამი. ამის მიღება საჭირო არ არის, თუ რადიაციის დონე არ იმატებს. ამ შემთხვევაში რადიაციის დონე გაზრდილი არ არის, ამიტომ პანიკა საჭირო არ არის. საქართველოში ალტერნატივა არის 5%-იანი იოდის წვეთები. ის ზრდასრულების შემთხვევაში გამოყენებული უნდა იყოს 40-50 წვეთი წყალში ან რძეში გახსნილი. ბავშვებში ამ დოზის ნახევარია მოწოდებული. ზოგჯერ იყენებენ იოდის ბადეებსაც. მას უსვამენ გულ-მკერდზე ან ზურგზე.“

„ბევრი ადამიანი ახლა პანიკობს და იოდის წვეთებს ყიდულობს. ეშინიათ, რომ არ დაემართოთ ფარისებრი ჯირკვლის სიმსივნე. არ არის საჭირო კალიუმის იოდიდის მიღება წინასწარ. ჩემი რჩევა იქნება, რომ არ დაპანიკდეთ და საჭირო დროს, თუ ასეთი დრო საერთოდ დადგა, მხოლოდ ამ შემთხვევაში გამოიყენეთ კალიუმის იოდიდი,“-აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად