Baby Bag

როგორ უნდა მივხვდეთ თუ ბავშვს დიაბეტი აქვს

როგორ უნდა მივხვდეთ თუ ბავშვს დიაბეტი აქვს

შაქრიანი დიაბეტი ფართოდ გავრცელებული დაავადებაა, რომლის დროსაც სისხლში მომატებულია გლუკოზის კონცენტრაცია ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში.

დიაბეტის გამოვლინებები მრავალფეროვანია. ზოგი ავადმყოფი წონაში იკლებს (ხშირად ტიპი 1-ის შემთხვევაში), თუმცა მადა გაძლიერებული აქვს და ბევრს ჭამს. დიაბეტით ავადმყოფს წყურვილიც აწუხებს, დიდი რაოდენობით იღებს სითხეს და დიდი რაოდენობით გამოყოფს შარდს. ბევრი ავადმყოფი, პირიქით, გასუქებულია (ტიპი 2), ან ნორმალური წონისაა.

დიაბეტი გამოვლინდება სისხლსა და შარდში გლუკოზის გამოკვლევების საფუძველზე, რასაც აკეთებენ დიაბეტის რაიმე გართულების შემდეგ. არცთუ იშვიათად, გამოკვლევის დროს სისხლში გლუკოზის მომატებული დონე აღმოაჩნდება თითქოსდა ჯანმრთელ ადამიანს.

დასაწყისში დიაბეტით დაავადებულს შეიძლება აწუხებდეს მხოლოდ საერთო სისუსტე და შრომის უნარის დაქვეითება. ხშირად დიაბეტი ფარულად მიმდინარეობს და მხოლოდ რომელიმე გართულების შემდეგ იპყრობს ყურადღებას. ასეთი გართულებებია: ტანის ქავილი და ჩირქოვანი დაავადებები, მხედველობის დაქვეითება, კიდურებში მგრძნობელობის შეცვლა და ტკივილი, სტენოკარდიის შეტევები, გულის კუნთის ინფარქტი, ღვიძლის გადიდება და გამკვრივება, თირკმელების დაზიანება არტერიული სისხლის წნევის მომატებით, ზოგჯერ შეიძლება განვითარდეს დიაბეტური კომა ცნობიერების დაკარგვით.

დიაბეტის ყველა ფორმის მკურნალობის საფუძველი არის დიეტა და ცხოვრების სტილის შეცვლა. ნახშირწყლების და კალორიების ნაკლებად მიღება, აუცილებელია ვარჯიში და ხშირი მოძრაობა, სასურველია ყოველდღიური 30-60 წთ ფეხით სიარული ან სირბილი, ასევე ცურვა.

მკურნალობისთვის აუცილებლად უნდა დადგინდეს თუ რომელი დიაბეტის ფორმა აქვს ადამიანს. პირველი ტიპის შემთხვევში მკურნალობა ხდება ძირითადად ინსულინის საშუალებით, მეორე ტიპის დროს კი პირველად დიეტა, თუ ვერ მოხერხდა შაქრის შემცველობის დაყვანა ნორმამდე, მაშინ ორალური მედიკამენტები, ან ინსულინი.

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

„როდესაც  გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი,“ - ქეთი გოცაძე

​ოტორინოლარინგოლოგი ქეთი გოცაძე მედიკამენტოზური რინიტის პრობლემაზე საუბრობს, რომელიც საკმაოდ ბევრ ადამიანს აწუხებს. მისი თქმით, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება სერიოზული პრობლემაა:

„მედიკამენტოზური რინიტი საკმაოდ გავრცელებულია, ეს არის სისხლძარღვთა შემავიწროვებელზე დამოკიდებულება. ეს პრეპარატები ძალიან დიდი რაოდენობით არის აფთიაქში. ამას აქვს არაჩვეულებრივი თავისი მოხმარების ნიშა. მოხმარების ნიშის იქით ბოროტად გამოყენება, რა თქმა უნდა, იწვევს დამოკიდებულებას. პაციენტს უჭირს ცხვირით სუნთქვა, ამიტომ ის იყენებს ამ სპრეის და ხდება მასზე დამოკიდებული. არსებობს ლოკალურად ცხვირის წვეთზე დამოკიდებულების დიაგნოზი. ეს არის ქრონიკული რინიტის ერთ-ერთი სახე. პაციენტს არანაირი სხვა თანმხლები პათოლოგია არ აქვს და გატაცებულია ამ წვეთებით. ერთხელ რომ ჩაიწვეთა და ნახა, რომ კარგად სუნთქავს, მერე თავისი ძველი სუნთქვა უკვე აღარ აკმაყოფილებს.“

​ქეთი გოცაძის თქმით, მწვავე სურდოს ან ბაქტერიული ინფექციის დროს სისხლძარღვთა შემავიწროვებლების გამოყენება საკმაოდ ეფექტიანია, თუმცა ეს კანონზომიერი უნდა იყოს:

„როდესაც ჩვენ გვაქვს მწვავე სურდო ან მწვავე ბაქტერიული ინფექცია, შვიდი-თოთხმეტი დღე სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი არის არაჩვეულებრივი პრეპარატი. ეს იწვევს რას? ​ცხვირიდან სუნთქვის გაუმჯობესებას. სავალები უნდა იყოს ბუნებრივად გახსნილი, რომ თუ დაავადება მიმდინარეობს ძლიერი ცხვირის გაჭედვით, არ განვითარდეს სინუსიტი და ოტიტი. როდესაც ორი კვირა გაივლის და პრეპარატი თავის საქმეს ამოწურავს, მისი გამოყენება აღარ არის საჭირო. თვითონ ამ პრეპარატს ადგილობრივად აქვს ძალიან ბევრი უარყოფითი მოქმედება. თუ ვერ სუნთქავთ, ეს პერიოდი უნდა გადალახოთ. ეს მარტო მედიკამენტზე დამოკიდებულება არ არის, ეს არის ფსიქოლოგიური დამოკიდებულებაც. შეუძლებელია პაციენტს უთხრა, რომ არ შეგიძლია ცხვირით სუნთქვა, ისუნთქეო, მაგრამ თუ ფსიქოლოგიურად განაწყობ თავს, გადალახავ დამოკიდებულებას. რაღაც პერიოდი იქნება გაჭირვება. სურდოს დროსაც გვიჭირს ერთი დღე, ორი დღე. თუ არ მიეხმარე საკუთარ თავს, ვერაფერს მიაღწევ. არსებობს ქრონიკული დაავადებები, რომლებიც ქრონიკულად იწვევს ცხვირის გაჭედვას, მაშინ ამ ქრონიკული დაავადების მკურნალობამდე მივდივართ.“

„არსებობს მედიკამენტოზური რინიტები, რომლებიც ზოგადად​ მიღებული წამლებისგან  შეიძლება იყოს განვითარებული. მაგ. ასპირინის ჯგუფი, კარდიომაგნილს ყველა ღებულობს, კარდიო ასპირინს. წნევის დამწევი საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები, ეს პრეპარატები ხშირად იწვევს რინიტს. პაციენტი მოდის, ცხვირის სპრეიზეა დამოკიდებული და აღმოჩნდება, რომ ჩასახვის საწინააღმდეგო აბებს იღებს. ამ შემთხვევაში მთავარი არის დიაგნოზი. როდესაც დიაგნოზს ვსვამთ, მერე მართვა გაცილებით ადვილია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ქეთი გოცაძე ტელეკომპანია რუსთავი 2-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად