Baby Bag

გულის რიტმის აჩქარება კოვიდის გადატანის შემდეგ - კარდიოლოგი გიორგი პაპიაშვილი გულის რიტმის დარღვევის გამომწვევ მიზეზებზე

გულის რიტმის აჩქარება კოვიდის გადატანის შემდეგ - კარდიოლოგი გიორგი პაპიაშვილი გულის რიტმის დარღვევის გამომწვევ მიზეზებზე

კარდიოლოგმა გიორგი პაპიაშვილმა კოვიდის გადატანის შემდეგ გულის რიტმის აჩქარების პრობლემაზე ისაუბრა და მისი გამომწვევი სავარაუდო მიზეზები დაასახელა:

„პანდემიის ეპოქაში ვცხოვრობთ და ძალიან ბევრმა ადამიანმა გადაიტანა უკვე კოვიდ-19. ძალიან ბევრი პაციენტი დაგროვდა ასეთი სიმპტომებით. ნამდვილად არ არის ეს გადაჭარბებული. საკმაოდ ბევრი პაციენტი უჩივის კოვიდის გადატანის შემდეგ გულის რიტმის გარკვეულ დარღვევებს. კოვიდს მთელს ორგანიზმზე აქვს გავლენა და ის გულზეც სერიოზულ გავლენებს ახდენს. ზოგ სიტუაციაში კოვიდი იწვევდა გულის კუნთის ანთებას, ზოგ სიტუაციაში იწვევდა თრომბოზების განვითარებას, აქედან გამომდინარე გულის კუნთის შემდგომ დაზიანებას. არის ასევე აღწერილი არაერთი შემთხვევა, როდესაც კოვიდმა გამოიწვია არა უშუალოდ გულის კუნთის დაზიანება, არამედ გულის ნერვების. ყველა ორგანოს აქვს თავისი ნერვები და ნერვული რეგულაცია. ჩვენს გულსაც აქვს ავტონომიური ნერვული რეგულაცია, რომელიც განაპირობებს იმას, თუ როგორ პასუხობს გული კონკრეტულ სიტუაციას. ეს ხორციელდება ნერვების საშუალებით. აღწერილია შემთხვევები ამ ნერვული დაბოლოებების დაზიანების. ეს იწვევს იმას, რომ კოვიდის გადატანის შემდეგ გახშირებულია შეუსაბამო სინუსური ტაქიკარდია. 

როდესაც სირბილის დროს გული ჩქარდება, ამას ჰქვია სინუსური ტაქიკარდია, რადგან მას აქვს თავისი მიზეზი. ვირბინეთ და აგვიჩქარდა გული. ძალიან გახშირებულია შეუსაბამო სინუსური ტაქიკარდია, რომელიც არ რის გამოწვეული კონკრეტული გამღიზიანებლით. არც გვირბენია, არც გვინერვიულია, მაგრამ მაინც ძალიან აჩქარებული გვაქვს გული. გვაქვს შემთხვევები, როდესაც ადგომისას, წამოჯდომისას, შეუსაბამოდ უჩქარდება ადამიანს გული. ამ ნერვული დისრეგულაციის მკურნალობის მზა რეცეპტი არ არსებობს. ხშირ შემთხვევაში უბრალო სიმპტომური დახმარება არის ხოლმე საჭირო და დროთა განმავლობაში ორგანიზმი ახდენს ამის დაბალანსებას.

როდესაც ვნახავთ, რომ კოვიდის შემდეგ ადამიანს აჩქარებული გულისცემა აქვს, არ ნიშნავს, რომ პირდაპირ ეს დიაგნოზი უნდა დავსვათ. ცხადია, ჩასატარებელია კვლევები, რომ სხვა ცნობილი დაავადებები გამოვრიცხოთ, რომელიც გულის რიტმის დარღვევას იწვევს. თუ ვხედავთ, რომ სხვა დაავადებები გამოირიცხა და კლინიკური მიმდინარეობა ჩვენ მიერ ჩამოთვლილ სიმპტომატიკას შეესაბამება, მაშინ ამას უკვე ვარქმევთ ამ სახელს და ვიცით, რომ ეს არის კოვიდის მიერ დატოვებული კუდი,“- მოცემულ საკითხზე გიორგი პაპიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად