Baby Bag

რა კავშირია ვიტამინ B12-ის დეფიციტსა და ასაკს შორის?

რა კავშირია ვიტამინ B12-ის დეფიციტსა და ასაკს შორის?
რა კავშირია ვიტამინ B12-ის დეფიციტსა და ასაკს შორის? - თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ჰეპატოლოგმა, თსსუ პროფესორმა ნანა ლოლაშვილმა ისაუბრა. 

,,ვიტამინ B12 დეფიციტური ანემია - ეს არის ადისონ ბირმერის დაავადება, რომელიც თავის დროზე ითვლებოდა ავთვისებიან დაავადებად. სულ რაღაც 100 წლის წინ ამ დაავადებით პაციენტები იღუპებოდნენ, ვინაიდან არ იყო მიზეზი დადგენილი. ბოლოს, ცნობილი გახდა, რომ ამ დაავადების გამომწვევი მიზეზი გარეგანი და შინაგანი ფაქტორის დეფიციტია. გარეგანი ფაქტორი არის ვიტამინი B12, რომელსაც ჩვენ საკვების სახით ვიღებთ და შინაგანი ფაქტორი - მასზე მოქმედებს კუჭნაწლავის მდგომარეობა.''

როგორც ნანა ლოლაშვილმა აღნიშნა წლების წინ ეს დაავადება ასაკოვანი ადამიანების დაავადებად ითვლებოდა, თუმცა ბოლო პერიოდში ახალგაზრდებშიც იმატა, ვინაიდან ვეგეტარიანელობა გახდა ერთ-ერთი მიზეზი:

,,რატომ მატულობს ასაკთან ერთად B12-ის დეფიციტი? პირველი - B12-ს ძირითად ცხოველური პროდუქტებიდან ვიღებთ (თევზი, ზღვის პროდუქტები) და მცირე რაოდენობით კვერცხიდან. გამომდინარე ფიზიოლოგიური ცვლილებებიდან, რომელიც ასაკს ახლავს თან, როგორიცაა პირის ღრუს მდგომარეობა და ა.შ. ნაკლებად ღებულობენ ცხოველურ საკვებს და მეორე, კუჭ-ნაწლავის მდგომარეობა. ჩვენ 5 წლის მარაგი გვაქვს, 3-5 წლის განმავლობაში რომ არ მივიღოთ ბ12 შესაძლოა დეფიციტი არც გამოვლინდეს, მაგრამ მოგეხსენებათ ასაკში ხანგრძლივი დროით იღებენ კუჭის სიმჟავის დასაქვეითებელ პრეპარატებს, რაც ხელს უშლის B12-ის შეწოვას. გარდა ამისა, ნაწლავებთან დაკავშირებული პრობლემების გამო, საფაღარათო საშუალებებს ღებულობენ, რაც ასევე ხდება რკინადეფიციტური ანემიის და B12-ის განვითარების მიზეზი.''

ძალიან ხშირად ვიტამინ B12-ის დეფიციტი ვითარდება ნელ-ნელა და ადამიანებს ჰგონიათ, რომ ეს ყველაფერი დაკავშირებულია ასაკთან. ასაკი არ არის ის პრობლემა, რომელსაც შესაძლოა ყველაფერი დავაბრალოთ:

,,ვიტამინ B12-ის სიმპტომატიკა: ენის წვერის წვა, დვრილების ატროფია, გემოს ვეღარ გრძნობენ, შემდეგ ემატება გლოსიტი, კუჭის სიმჟავე ქვეითდება. პაციენტებს აქვთ ხელებზე ჭიანჭველების ცოცვის შეგრძნება, სახის შეშუპება, ჰაერის უკმარისობა, ყაბზობა, ფაღარათი, მენტალური პრობლემები (პაციენტი ვერ ერკვევა დროში და გარემოში, აქვთ ჰალუცინაციები). რაც შეეხება ზოგად ჩივილებს, საერთო სისუსტე, ადვილად დაღლა - ეს ყველა სხვა ანემიისთვისაცაა დამახასიათებელი, ხოლო ზემოთ ჩამოთვლილი ნიშნები, შედარებით განსხვავებულია, რაც B12-ის დეფიციტის ამოცნობაში დაგვეხმარება,'' - მოცემულ საკითხზე ნანა ლოლაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

შეიძლება დაინტერესდეთ

ვიყიდოთ თუ არა იოდი? - გიორგი ღოღობერიძე რადიაციული საფრთხისგან თავდაცვის ეფექტიან გზებზე საუბრობს

ვიყიდოთ თუ არა იოდი? - გიორგი ღოღობერიძე რადიაციული საფრთხისგან თავდაცვის ეფექტიან გზებზე საუბრობს

ონკოლოგი გიორგი ღოღობერიძე რადიაციის საფრთხის გაჩენის შემთხვევაში თავდაცვის წესებს გვაცნობს და საინტერესო რჩევებს გვაძლევს:

„მინდა მოგიყვე იმის თაობაზე, თუ რა უნდა იცოდე იოდის შესახებ. ბევრი ვიდეო გავრცელდა, თუ როგორ დაიცვას საზოგადოებამ თავი რადიაციისგან. საზოგადოება ფრთხილობს, თვალს ადევნებენ სოციალურ სივრცეში გავრცელებულ ვიდეოებს რადიაციისგან თავის დაცვის შესახებ. ადამიანებს ეშინიათ, რომ რუსეთმა არაკეთილსინდისიერად შეუტიოს უკრაინაში არსებულ ატომურ სადგურებს. თუ ისინი დაზიანდება, რადიაცია გაჟონავს. მე მინდა მოგიყვეთ, როგორ ხდება რადიაციისგან თავის დაცვა. ერთ-ერთი საშუალება, რომელიც გამოიყენება უშუალოდ ფარისებრი ჯირკვლის დასაცავად, ეს არის იოდი. ატომური სადგურის დაზიანების შემთხვევაში, იოდი შეიძლება გამოიფრქვეს ატმოსფეროში. რადიოაქტიურმა იოდმა შეიძლება დააზიანოს ფარისებრი ჯირკვალი. სწორედ ფარისებრი ჯირკვალია ის ორგანო, რომელიც იყენებს იოდს. ფარისებრი ჯირკვალი იყენებს ჩვეულებრივ იოდს, იოდ 127-ს. ატომური იარაღის გამოყენების შემთხვევაში, ატმოსფეროში დიდი რაოდენობით ხვდება იოდ 131. ის ფარისებრ ჯირკვალში ჩალაგდება და იწვევს ფარისებრი ჯირკვლის სიმსივნის განვითარებას.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, თავის დაცვა მხოლოდ იმ შემთხვევაში გვჭირდება, თუ რადიაციის დონე მოიმატებს:

„თავდაცვაზე საუბარია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დადასტურებულია რადიაციის მოამტებული დონე. თუ რადიაცია გაზრდილი არ არის, ამის გაკეთება არ არის საჭირო. ასეთ შემთხვევაში უნდა გამოვიყენოთ კალიუმის იოდიდი. არ მიიღოთ კალიუმის იოდიდი წინასწარ. ზრდასრული ადამიანისთვის კალიუმის იდოდის დოზა არის 130 მილიგრამი, რომელიც დღეში ერთხელ უნდა მიიღოს. ერთ თვემდე ასაკის ბავშვებში დოზა უნდა იყოს 16 მილიგრამი. ერთი თვიდან სამ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის 32 მილიგრამი. სამი წლიდან 18 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის 65 მილიგრამი. დიდების შემთხვევაში ეს არის 130 მილიგრამი. ამის მიღება საჭირო არ არის, თუ რადიაციის დონე არ იმატებს. ამ შემთხვევაში რადიაციის დონე გაზრდილი არ არის, ამიტომ პანიკა საჭირო არ არის. საქართველოში ალტერნატივა არის 5%-იანი იოდის წვეთები. ის ზრდასრულების შემთხვევაში გამოყენებული უნდა იყოს 40-50 წვეთი წყალში ან რძეში გახსნილი. ბავშვებში ამ დოზის ნახევარია მოწოდებული. ზოგჯერ იყენებენ იოდის ბადეებსაც. მას უსვამენ გულ-მკერდზე ან ზურგზე.“

„ბევრი ადამიანი ახლა პანიკობს და იოდის წვეთებს ყიდულობს. ეშინიათ, რომ არ დაემართოთ ფარისებრი ჯირკვლის სიმსივნე. არ არის საჭირო კალიუმის იოდიდის მიღება წინასწარ. ჩემი რჩევა იქნება, რომ არ დაპანიკდეთ და საჭირო დროს, თუ ასეთი დრო საერთოდ დადგა, მხოლოდ ამ შემთხვევაში გამოიყენეთ კალიუმის იოდიდი,“-აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე.

წყარო: ​Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

წაიკითხეთ სრულად