Baby Bag

საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი

საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი
„საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი,“ - ამის შესახებ ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი წერს. მისი თქმით, დღეის მდგომარეობით, კოვიდის 11746 აქტიური შემთხვევაა, ჰოსპიტალიზებულია 3707 (31.5%).
​MomsEdu.ge გთავაზობთ მაია ბუწაშვილის პოსტს:
„ამჟამად კოვიდის მქონეთა დაახლოებით 1/3 იმყოფება სტაციონარში. ეს მაჩვენებელი, ცხადია, ვერ აიხსნება იმით, რომ მაინცდამაინც საქართველოში უფრო მეტ ადამიანს აქვს კოვიდის ის ფორმა, რომელიც სტაციონარს საჭიროებს, ვიდრე სხვა ქვეყნებში. აშკარაა, რომ ჰოსპიტალიზაცია უტარდებათ იმათაც, ვისთვისაც ეს აუცილებელი არ არის. ფაქტია, ზოგიერთი ექიმი ზედმეტად ფრთხილობს და ურჩევნია სტაციონარში გადაამისამართოს პაციენტები, ვიდრე მართოს ბინაზე (და ეს გარკვეულწილად გასაგებია), ასევე დიდია ექიმებზე წნეხი პაციენტების მხრიდანაც, რომლებიც ზოგჯერ დაჟინებით მოითხოვენ საავადმყოფოში გადაყვანას (ცხადია, გადაწყვეტილება ექიმის მისაღებია, მაგრამ ზოგჯერ პასუხისმგებლობის ბოლომდე თავზე აღება არც ისე ადვილია ამ პირობებში).

​არაერთხელ მქონია შემთხვევა, როდესაც კონსულტირებულ პაციენტს ნამდვილად არ ჭირდებოდა სტაციონარი და სრულიად მშვიდად შეიძლებოდა მისი ბინაზე დატოვება, და მეორე დღეს აღმომიჩენია, რომ ეს პაციენტი ჰოსპიტალშია, რადგან თვითონ ან ოჯახი „მაინც უფრო მშვიდად იქნება“. არადა, სტაციონარში ყოფნა სულაც არ არის სრული გარანტია, რომ გართულებას არავითარ შემთხვევაში ადგილი არ ექნება. სამწუხაროდ, არც თუ ისე იშვიათია ზედმეტი, არასაჭირო მედიკამენტებით მკურნალობის შემთხვევები ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.

​შეიძლება ვიღაცამ მიპასუხოს, რომ ზედმეტი სიფრთხილე არაფერს აშავებს და ამით მეტი ადამიანის სიცოცხლეს გადავარჩენთ, მაგრამ ფაქტი ის არის, რომ ამ გაზაფხულზე რეგისტრირებულ შემთხვევათა შორის სიკვდილობის მაჩვენებელი (CFR) უფრო მაღალია, ვიდრე ეს იყო შემოდგომით. ანუ პროცენტულად ახლა მეტი ადამიანი გვეღუპება. ეს გასაკვირია იმ ფონზე, რომ გამოცდილება მეტი დაგროვდა და კლინიკური მართვაც უფრო უკეთესად უნდა ხდებოდეს.

​ზოგადად, ძალიან მნიშვნელოვანი იქნებოდა გვენახა კლინიკური ჯგუფის მიერ გამოქვეყნებული ანგარიში გარდაცვლილი პაციენტების შესახებ (დინამიკა დროში, ასაკობრივ და რეგიონულ ჭრილში, თანმხლები დაავადებების და ჰოსპიტალიზაციის ვადების მიხედვით და ა.შ.).

​ასევე საინტერესო იქნებოდა, რა კლინიკური სარგებელი მოიტანა რემდესევირმა. ჩვენ გვახსოვს, პირობა იყო ასეთი, რომ თუ რემდესევირი „გაამართლებდა“, ახალ პარტიას შემოვიტანდით. ამიტომ საინტერესოა, გაამართლა თუ არა და რა კრიტერიუმებით ვმსჯელობთ ამაზე.

​შესაძლებლობის ფარგლებში ასევე ძალიან საინტერესო იქნებოდა იმ შტამების შედარება, რომლითაც ინფიცირებულნი იყვნენ გარდაცვლილები და გამოჯანრთელებულები.

​მოკლედ, არა მგონია, ეს კითხვები მარტო მე მაწუხებდეს და ვიცი, ბევრს აინტერესებს,“ - წერს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრ​თელობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

ფილტვების ანთება კორონავირუსის დადასტურებიდან მე-14 დღეს - ტელეწამყვანი ზურა ბალანჩივაძე ისევ კლინიკაში რჩება

ფილტვების ანთება კორონავირუსის დადასტურებიდან მე-14 დღეს - ტელეწამყვანი ზურა ბალანჩივაძე ისევ კლინიკაში რჩება

ტე­ლე­კომ­პა­ნია „იმე­დის“ წამ­ყვანს ზუ­რა ბა­ლან­ჩი­ვა­ძეს კორონავირუსის დადასტურებიდან მე-14 დღეს ფილტვების ანთება აქვს. ამის შესახებ იგი სოციალურ ქსელში წერს. 

„დაგვიანებული პოსტისთვის ბოდიში. უბრალოდ, დღეს ბევრი ამბავი დამიგროვდა. როგორც არაერთხელ ითქვა, ვირუსი შეიძლება ისევ გააქტიურდეს და ამისთვისაც უნდა იყოთ მზად. ასე და ამგვარად, ბოლო სამი დღეა, შუადღისით მაქვს 37 - 37.1 სიცხე. ანალიზებმაც აჩვენა, რომ სისხლის შედედებასთან ერთად, ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებელიც მაქვს მომატებული. შესაბამისად, დღეს კიდევ გადამიღეს კომპიუტერული ტომოგრაფია, თუმცა ამჯერად კონტრასტიც დაამატეს. ჰოდა ორივე ფილტვის ძალიან პატარა დოზით ინფილტრაცია მაქვს, ანუ ანთება.

როგორც ექიმმა ამიხსნა, მარტივი ფორმაა და საგანგაშო არ არის. ყოველ შემთხვევაში, ანტიბიოტიკი დამიმატეს და კიდევ რაღაც წამალი ღვიძლისთვის. კონტრასტმა ფილტვში ემბოლია არ აჩვენა, რაც კარგი მანიშნებელია.
ირაკლის აქვს პერიოდულად ხველა, თუმცა ანალიზები კარგი. სიცხეც პერიოდულად 37. ჩემგან განსხვავებით, ანტიბიოტიკებს სვამს შემოსვლის დღიდან და ველოდებით მის შედეგებს.
სიმართლე გითხრათ, უფრო დავმშვიდდი, რადგან გარკვეული დიაგნოზი მიჯობს გაურკვეველ მდგომარეობას. ყველაზე ძნელი მომენტი ეჭვის მდგომარეობაში ყოფნაა, როცა კომპიუტერული ტომოგრაფიის აპარატში სუნთქვაშეკრული წევხარ და ორად ორ რამეზე ფიქრობ: რა მჭირს და როგორ ვუთხრა მშობლებს.

​როცა საკმარის ძალას და ენერგიას მოიკრებ, რომ ყველაფერს თვალი გაუსწორო (ალბათ, ნაწილობრივ ფეხზეც იკიდებ ყველაფერს იმ მომენტში, რადგან სხვანაირად ძნელია არასასურველი ფრაზების ამოთქმა), მერე ერთი პრობლემით ნაკლები გრჩება. სამწუხაროდ, კორონას ძალიან ძალიან ძალიან ბევრი უსარგებლო ემოცია ახლავს, რომელიც არასდროს და არაფერში არ დაგეხმარებათ.

​უნდა დავრჩენილიყავი სახლში? არ ვიცი. ალბათ, არა. მთავარი პრობლემაც და გამოცანაც ეს არის: ზოგთან კორონა ლამის ფეხის თითის ტკივილიდან იწყება, ზოგთან სიცხით, ხველით, ყელის ტკივილით და ა.შ. ანუ სიმპტომებიც ძალიან განსხვავებულია და შემდგომი განვითარებაც. მთავარია, ერთმანეთი არ დაანევროზოთ. უბრალოდ, არ ქნათ ეგ. გთხოვთ.

​ხოლო თქვენ, ვისაც კიდევ არ გჯერათ კორონას არსებობის, თქვენ გაქვთ სრული უფლება, გჯეროდეთ ან არ გჯეროდეთ იმის, რაც გინდათ ან არ გინდათ. მთავარია, თქვენი რწმენა სხვის ჯანმრთელობის პრობლემა არ გახდეს და ისე კი რაც გინდათ, ის გიქნიათ. 😊

​დაბოლოს, რაიმე კარგი და სხარტი მინდა, გითხრათ ბოლოს და ისევ მარკ ტვენს დავესესხები: „პატარა წერილის დაწერისთვის დრო არ მყოფნის, ამიტომაც დიდ წერილებს ვწერ."

​ჯანმრთელობა ყველას,“ - წერს ზურა ბალანჩივაძე.

წაიკითხეთ სრულად