Baby Bag

​მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში და რა სიმპტომებით შეიძლება მათი ამოცნობა?

​მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში და რა სიმპტომებით შეიძლება მათი ამოცნობა?

მხედველობის რა პრობლემებია გავრცელებული ბავშვებში, რა სიმპტომებით შეიძლება ამოვიცნოთ და როდის მივმართოთ ექიმს? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრ-ოფთალმოლოგი ნინო შარიქაძე.

- ქალბატონო ნინო, ზოგადად, მხედველობის რა პრობლემები გვხვდება ბავშვებში და ყველაზე მეტად რომელია გავრცელებული?
- ბავშვთა ასაკში მხედველობის დაქვეითებას საკმაოდ ბევრი პათოლოგია იწვევს, თუმცა ყველაზე ხშირ მიზეზს რეფრაქციული მანკები წარმოადგენს, რომლებიც სამი ტიპის გვხვდება, ესენია:

  • ახლომხედველობა - ანუ მიოპია;
  • შორსმხედველობა - იგივე ჰიპერმეტროპია;
  • ასტიგმატიზმი.

სამივე ტიპის რეფრაქციული მანკი საჭიროებს დროულ დიაგნოსტირებას და სათვალისმიერ ან ლინზისმიერ კორექციას.
რაც შეეხება წლამდე ასაკის ბავშვებს, მათში პროცენტულად ყველაზე ხშირად საცრემლე არხის ნაწილობრივი ან სრული შევიწროვება - სტენოზი გვხვდება. აქაც საყურადღებოა პრობლემის დროულად აღმოჩენა და მკურნალობის სწორი ტაქტიკის შერჩევა.

ბავშვთა ასაკში საკმაოდ ხშირია სიელმეების არსებობა, სამწუხაროდ, არის თანდაყოლილი კატარაქტების და გლაუკომის შემთხვევებიც.

ასევე საყურადღებო და საკმაოდ ხშირია, ზოგად, სისტემურ პათოლოგიებთან, განსაკუთრებით, ორგანიზმში მიმდინარე აუტოიმუნურ პროცესებთან ასოცირებული თვალის ანთებითი მდგომარეობები, რაც საკმაოდ სერიოზულ და სპეციფიკურ მართვას საჭიროებს.

- რა სიმპტომებით შეიძლება, ამოიცნოს მშობელმა თვალთან დაკავშირებული პრობლემა?

- ყველაზე ხშირი მანიშნებელი იმისა, რომ ბავშვს შესაძლოა ჰქონდეს მხედველობის ესა თუ ის პრობლემა, არის:

  • ბავშვი ახლოს მიდის ტელევიზორთან;
  • თვალებთან ახლოს მიაქვს საგნები;
  • ხშირად ავიწროვებს თვალის ნაპრალს, განსაკუთრებით მაშინ, როცა შორ მანძილზე რამის დანახვა სურს;
  • ახლო მანძილზე მხედველობითი დატვირთვის დროს უწითლდება თვალები, აქვს ცრემლდენა, ხშირად ისრისავს ერთ ან ორივე თვალს. ასეთ დროს ხშირია თავის ტკივილებიც;
  • წერა-კითხვის დროს ხშირად იცვლის თავის პოზიციას, ამით ცდილობს ფოკუსის დაჭერას;
  • ცალმხრივი პრობლემის დროს, სპეციფიკურ სიმპტომს წარმოადგენს ცალი თვალის მოჭუტვა, დახუჭვა და მხედველობითი ფუნქციიდან გამოთიშვა;
  • ერთი ან ორივე თვალის გადახრა საფიქსაციო წერტილიდან - სიელმის გაჩენა.

​ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომი შეიძლება იყოს მხედველობის დაქვეითების მიზეზი, ამიტომ საჭიროებს დაუყოვნებლივ ყურადღებას.
- კონკრეტულად რას იწვევს ეკრანთან დიდი დროის გატარება? 
- ელექტრომოწყობილობების არანორმირებული მოხმარება, პირველ რიგში, იწვევს თვალის შიგნით არსებული კუნთის - ცილიალური კუნთის გადაღლას, ირღვევა ბალანსი თვალის კუნთის შესაძლებლობასა და მასზე დაკისრებულ დატვირთვას შორის. ეს მდგომარეობა საკმაოდ ხშირია და ცნობილია აკომოდაციის სპაზმის, იგივე ფსევდომიოპიის სახელით.
ამ დროს პაციენტს აღენიშნება საკმაოდ შემაწუხებელი ჩივილები, როგორებიცაა:

  • თავის ტკივილი;
  • თვალბუდის არეში სიმძიმის შეგრძნება;
  • ახლო მანძილზე, სამუშაოს შესრულების დროს, თვალების მარტივად დაღლა;
  • თვალების სიწითლე;
  • ზოგჯერ მხედველობის დაქვეითებაც კი.
ასევე, ძალიან ხშირია მშრალი თვალის სინდრომის განვითარება, რასაც არანაკლებ შემაწუხებელი ჩივილები აქვს, როგორებიცაა: თვალებში წვის, სიმძიმის, ჩხვლეტის, ქავილის, სიმშრალის, უცხო სხეულის (ქვიშის) შეგრძნება.
რაც ყველაზე მთავარია, უკვე მრავალი საერთაშორისო სამედიცინო კვლევით დადასტურდა, რომ ახლო მანძილზე თვალების არანორმირებული დატვირთვა მიოპიის გაჩენის და უკვე არსებული მიოპიის პროგრესირების ხელშემწყობი ფაქტორია.
- ბავშვებში ხშირია სიელმის პრობლემა, როგორ შეიძლება ის მოგვარდეს?
- სიელმე, ანუ თვალის გადახრა მხედველობის ცენტრალური ღერძიდან, ბავშვთა ასაკის ერთ-ერთი საკმაოდ გავრცელებული პრობლემაა.

სიელმე მხოლოდ კოსმეტიკური პრობლემა არ არის. ამ დროს ირღვევა ბინოკულური მხედველობა, ანუ ორივე თვალით ერთდროულად, შერწყმულად ხედვის უნარი.

ხშირია სიელმესთან ერთად მხედველობის დაქვეითებაც, რაც რეფრაქციული მანკების არსებობით არის განპირობებული. შესაბამისად, ამ პრობლემას კომპლექსური მიდგომა და მკურნალობა სჭირდება.

გადახრის მიმართულების მიხედვით გამოყოფენ:

- შიგნითა (თვალი გადახრილია ცხვირისკენ);

- გარეთა (თვალი გადახრილია საფეთქლისკენ);

- ვერტიკალური (თვალი მიმართულია ზემოთ ან ქვემოთ) ტიპის სიელმეს.

სიელმის ძირითადი სახეობებია: შეუღლებული და პარალიზური. ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან როგორც კლინიკური გამოვლინებით, ასევე წარმოშობის მექანიზმით და მკურნალობის მეთოდებით.

ბავშვთა ასაკში ყველაზე ხშირია შიგნითა შეუღლებული, პერიოდული ხასიათის სიელმე. ამ დროს გადახრილია ხან ერთი, ხან მეორე თვალი, მონაცვლეობით. ასეთი ტიპის სიელმე უმეტეს შემთხვევაში წლამდე ასაკში თავისით, ყველანაირი ჩარევის გარეშე სწორდება, თუმცა, თუ საქმე გვაქვს ცალმხრივ, მუდმივი ხასიათის სიელმესთან, ეს ყოველთვის მეტად საყურადღებოა. ამ დროს საჭიროა ექიმთან დროულად კონსულტაციის გავლა.

რაც შეეხება მკურნალობას, სიელმის მკურნალობა საკმაოდ ხანგრძლივი და შრომატევადი პროცესია. სიელმის ტიპის და გამოვლინების ასაკის მიხედვით ხდება მკურნალობის ტაქტიკის შერჩევა. ზოგადად, სიელმის მკურნალობა რამდენიმე ეტაპიანია და მოიცავს: კონსერვატიულ და ქირურგიულ ეტაპებს.

კონსერვატიული მკურნალობა მოიაზრებს:

  • სათვალისმიერ კორექციას
  • სპეციალურ, აპარატურულ ვარჯიშებს, ასევე თვალის ახვევებს სახლის პირობებში, რომელთა მიზანიც არის მხედველობის სიმახვილის მომატება, თვალის მამოძრავებელი კუნთების ტონუსის აწევა და მხედველობის აქტში ორივე თვალის ერთდროულად ჩართვა.

თუმცა, ზოგჯერ მაინც გარდაუვალი ხდება ქირურგიული ჩარევა, რაც მოიცავს თვალების სიმეტრიულობის აღდგენას, კუნთების ბალანსის შეცვლის ხარჯზე: ერთი რომელიმე კუნთის გაძლიერებით და მეორე კუნთის მოქმედების შესუსტებით.

ძირითადად, ოპერაციული ჩარევა მოწოდებულია ბავშვის სკოლაში შესვლამდე, 5-6 წლის ასაკში, თუმცა, თანდაყოლილი ფორმების და დიდი გადახრის კუთხის არსებობის შემთხვევაში, შესაძლოა, ოპერაცია ჩატარდეს 2-3 წლის ასაკშიც, ამ ყველაფრის გადაწყვეტა ხდება ყველა პაციენტთან ინდივიდუალურად, მისი ანამნეზიდან გამომდინარე.

- რა დროს უნდა მივმართოთ ექიმს და როდის არის დაგვიანებული ვიზიტი?
- მიიჩნევა, რომ ბავშვის მხედველობის განვითარების კრიტიკული პერიოდი 7-8 წლამდეა. სწორედ ამიტომ, მხედველობის პრობლემის ადრეულ დიაგნოსტიკას გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება. ხშირად ადრეულ ასაკში მხედველობის ორგანოს თანდაყოლილი ანომალია ან მხედველობის დაქვეითება მშობლის მიერ შეუმჩნეველი რჩება, სწორედ ამიტომ, ამერიკის პედიატრთა აკადემია გვირჩევს, რომ ბავშვის პირველი ვიზიტი ოფთალმოლოგთან განხორციელდეს 6 თვის ასაკში, შემდეგ 3-4 წლის ასაკში, ხოლო მომდევნო - სკოლამდელ, 5-6 წლის ასაკში. რეკომენდებულია, რომ სასკოლო ასაკის ბავშვმა ყოველ წელს ან 2 წელში ერთხელ მაინც გაიაროს გეგმიური შემოწმება ოფთალმოლოგთან, რათა დროულად მოხდეს ნებისმიერი სახის პრობლემის ადრეულ ეტაპზე დიაგნოსტირება და მკურნალობის დაწყება.

​აქვე მინდა ხაზი გავუსვა, რომ თუ ბავშვის მშობლებიდან რომელიმეს აღენიშნება ამა თუ იმ ტიპის რეფრაქციული მანკი (მიოპია, ჰიპერპეტროპია, ასტიგმატიზმი) ამ შემთხვევაში, ბავშვი მხედველობის პრობლემების განვითარების რისკის ქვეშ არის, რადგან, სამწუხაროდ, ისევე როგორც სხვა ორგანოს პათოლოგიების დროს, თვალის დაავადებებსაც, განსაკუთრებით რეფრაქციულ პრობლემებს, ახასიათებს გენეტიკური წინასწარგანწყობა და რაც უფრო ადრეულ ასაკში დავიწყებთ ასეთი ბავშვების დიაგნოსტირებას და მკურნალობას, მით უფრო კეთილსაიმედო იქნება გამოსავალი და თავიდან ავიცილებთ მრავალ შესაძლო გართულებას.

​დაგვიანებულ ვიზიტს რაც შეეხება, ყველაზე ხშირად დაგვიანებული მომართვიანობის დროს ბავშვებს აღენიშნებათ ამბლიოპია, ანუ ზარმაცი თვალი, რაც გულისხმობს თვალის ფუნქციურ გაზარმაცებას, ამ დროს თვალი ანატომიურად სრულიად ჯანმრთელია, თუმცა მას არ აქვს მაღალი მხედველობის უნარი, სათვალეშიც კი.

​ამბლიოპიის მკურნალობა, გარკვეულ ასაკამდე, სხვადასხვა დამხმარე თერაპიებით შესაძლებელია, თუმცა საკმაოდ ხანგრძლივი პროცესია და ზოგ შემთხვევაში, ისევ და ისევ ძალიან დაგვიანებული მომართვიანობის გამო, სასურველი შედეგის მიღება ვერ ხერხდება.

​საბედნიეროდ, დროული მომართვიანობით და ამა თუ იმ თვალის პათოლოგიის ადრეული დიაგნოსტირებით, დღეს უკვე შესაძლებელია ძალიან ბევრი არასასიამოვნო შედეგის თავიდან აცილება და ბავშვისთვის თითქმის ნებისმიერი მხედველობის პრობლემის მოგვარება, რაც საგრძნობლად აუმჯობესებს მისი ცხოვრების ხარისხს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ​ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

ქრონიკული დაღლილობის სინდომი შესაძლოა, კუჭ-ნაწლავის პრობლემებიდან მოდიოდეს

ქრონიკული დაღლილობის სინდომი შესაძლოა, კუჭ-ნაწლავის პრობლემებიდან მოდიოდეს
ადამიანებს, რომლებსაც ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის/მიალგიური ენცეფალომიელიტის დიაგნოზმს უსვამენ, კუჭ-ნაწლავის პრობლემები ხშირად აწუხებთ. მიუხედავად ამისა, დღემდე გაურკვეველია არსებობს თუ არა ქრონიკული დაღლილობის სინდრომსა და ნაწლავის მიკრობიომის ნეგატიურ ცვლილებებს შორის მჭიდრო ურთიერთკავშირი. ნაწლავის მიკრობული მრავალფეროვნების შესაფასებლად მკვლევარებმა განავალში რიბოსომული რიბონუკლეინის მჟავის შემცველობა და სისხლის შრატში ანთებითი მარკერების არსებობა გამოიკვლიეს. მკვლევარებმა სისხლში ისეთი ანთებითი მარკერების არსებობა შეამოწმეს, როგორებიცაა: C- რეაქტიული ცილა, ნაწლავის ცხიმოვანი მჟავის შემაკავშირებელი ცილა, ლიპოპოლისაქარიდი და sCD14 მარკერი.

კვლევამ აჩვენა, რომ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების სისხლში პოლისაქარიდებისა და sCD14 მარკერის მნიშვნელოვანი მატება შეინიშნებოდა. რიბოსომული რიბონუკლეინის მჟავების კვლევამ კი დაადასტურა, რომ მიალგიური ენცეფალომიელიტი ადამიანის ორგანიზმში ნაწლავის მიკრობიომას მნიშვნელოვნად ცვლის. დადასტურდა, რომ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების ორგანიზმში ბაქტერიათა და მიკრობთა მრავალფეროვნება იცვლება. როგორც აღმოჩნდა, მიალგიური ენცეფალომიელიტი ორგანიზმში ამცირებს იმ მიკრობთა რაოდენობას, რომლებიც ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით გამოირჩევა, ხოლო ზრდის იმ მიკრობების რიცხვს, რომლებიც ანთების გამომწვევებად გვევლინებიან. კვლევის ვალიდურობა 82,93 %-ით შეფასდა. მეცნიერებმა ანთებითი მარკერებისა და რიბოსომული რიბონუკლეინის მჟავების გამოკვლევის შედეგად ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების გამოვლენა შეძლეს.

კვლევის შედეგებმა ასევე აჩვენა, რომ მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებს ნაწლავთა დისბაქტერიოზი და მიკრობთა ტრანსლოკაციით გამოწვეული ჯანმრთელობის პრობლემები რეგულარულად აწუხებთ, რის გამოც ანთებითი სიმპტომები ხშირად აღენიშნებათ.

კვლევის წინაპირობა

მიალგიური ენცეფალომიელიტი, რომელსაც სხვაგვარად ქრონიკული დაღლილობის სინდრომადაც მოიხსენიებენ, ორგანიზმის დამაუძლურებელი დაავადებაა, რომლის მკურნალობის გლობალურად აღიარებული სტანდარტი არ არსებობს. მისი მთავარი სიმპტომებია: ქრონიკული დაღლილობის შეგრძნება, კუნთებისა და სახსრების ტკივილი, ყელისა და თავის ტკივილი, ძილის უკმარისობა, ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ დისკომფორტი. პაციენტების დიდი ნაწილი აღნიშნავს, რომ მათ კუჭ-ნაწლავის გარკვეული სახის პრობლემები აწუხებთ, მათ შორის, გაღიზიანებული ნაწლავის სინდრომიც. მომნელებელი სისტემის პრობლემებს მკვლევარები პაციენტების მიერ სამკურნალო საშუალებების ხშირ გამოყენებასაც უკავშირებენ. როგორც აღმოჩნდა, ადამიანები, რომლებსაც მიალგიური ენცეფალომიელიტის დიაგნოზს უსვამენ, ძალიან ხშირად იღებენ ანტაციდურ საშუალებებს, H2 ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორებსა და პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორებს.

ნაწლავური პრობლემების სიხშირის გამო პაციენტები ხშირად იყენებდნენ ორალური და რექტალური გამოყენების პრობიოტიკებს. ბაქტერიების დახმარებით 4 კვირიანმა მკურნალობამ პაციენტების დიდ ნაწილში მდგომარეობის მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება გამოავლინა. ორალური გამოყენების პრობიოტიკებით მკურნალობისას კი ცალკეული სიმპტომების შემცირების მხრივ უმნიშვნელო ცვლილებები გამოვლინდა.

ორმა სხვადასხვა კვლევამ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტებში ნაწლავური მიკროფლორის მნიშვნელოვანი ცვლილებები გამოავლინა. ჯანმრთელ ადამიანებთან შედარებით მათ ორგანიზმში სტრეპტოკოკებისა და ენტეროკოკების გამომუშავება გაცილებით მაღალი იყო. ნაწლავური მიკროფლორის დაზიანება, შესაძლოა, ისეთ სერიოზულ დაავადებებთან იყოს კავშირში, როგორებიცაა: წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება ან ისეთი სისტემური ხასიათის ავადობები, როგორიცაა დიაბეტი. მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებში საჭმლის მომნელებელ სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემების სიხშირის გამო, მკვლევარებმა საჭიროდ ჩათვალეს, დეტალურად გამოეკვლიათ პაციენტების ნაწლავის მიკრობიომა და მიკროფლორა და მიღებული მონაცემები ჯანმრთელი ადამიანების მომნელებელი სისტემის კვლევით მიღებული შედეგებისთვის შეედარებინათ.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტებს გარდა კუჭ-ნაწლავის პრობლემებისა, იმუნური სისტემის დისფუნქციის პრობლემებიც ხშირად აწუხებთ. მკვლევარებმა პაციენტების პლაზმასა და ცერებროსპინალურ სითხეში იმუნური მარკერების დონეები განსაზღვრეს, რის შედეგადაც დადგინდა, რომ მიალგიური ენეფალომიელიტის მქონე პაციენტების პლაზმასა და ცერებროსპინალურ სითხეში ციტოკინების დონე ძალიან მაღალი იყო. მკვლევარები არანორმალურ იმუნურ ცვლილებებს მიკრობთა ტრანსლოკაციას უკავშირებენ.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის დიაგნოსტირებისთვის ობიექტური მოლეკულური მარკერების მნიშვნელოვანი უკმარისობა შეინიშნება. მკვლევარების უმთავრეს მიზანს პლაზმური მარკერების და ნაწლავური მიკროფლორის შესწავლა წარმოადგენდა, რათა გაერკვიათ, რამდენად შეძლებდნენ ნაწლავის მიკრობიომასა და პლაზმაში აღმოჩენილი ანთებითი მარკერების შესწავლის შემდეგ მიალგიური ენცეფალომიელიტის დიაგნოსტირებას.

მიღებული შედეგები

კვლევის პოპულაციის მთავარი მახასიათებლები

კვლევაში მონაწილე ადამიანები მიალგიური ენცეფალომიელიტის სპეციალისტმა სუზან ლევინმა შეარჩია. კვლევის მონაწილეები ფუკუდას დიაგნოსტირების კრიტერიუმს სრულად აკმაყოფილებდნენ. კვლევაში სულ 48 ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტი და 39 ჯანმრთელი ადამიანი მონაწილეობდა. გარდა ამისა კვლევაში მონაწილეობას იღებდა დამატებით 34 ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტი და 7 საკონტროლო ჯგუფის წევრი, რომლებსაც კუჭ-ნაწლავთან დაკავშირებული სხვადასხვა სახის პრობლემა ჰქონდა: დიარეა, შეკრულობა, ნაწლავური დისკომფორტი. მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტების უდიდესი ნაწილი აღნიშნავდა, რომ მათ დაავადებას წინ უძღოდა მოულოდნელი, მწვავე გაციების ან ვირუსის სიმპტომები, რომელმაც მოგვიანებით ქრონიკული ხასიათი მიიღო, ხოლო ნაწილი ამტკიცებდა, რომ მათი დაავადება თანდათანობით განვითარდა. კვლევაში მონაწილე 48 ქრონიკული დაღლილობის მქონე პაციენტიდან 25 მოულოდნელ და მწვავე სიმპტომატიკაზე საუბრობდა, ხოლო 19 ხაზს უსვამდა დაავადების თანმიმდევრულ და ქრონიკულ მიმდინარეობას.

მიკრობული ტრანსლოკაციის მარკერების განსაზღვრა

მკვლევარებმა განსაზღვრეს პლაზმაში C-რეაქტიული ცილისა და ლიპოპოლისაქარიდების რიცხვი, როგორც მიკრობული ტრანსლოკაციის ერთ-ერთი ძირითადი მარკერი. ნაწლავის ცხიმოვანი მჟავის შემაკავშირებელი ცილის დონე კი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დამაზიანებელ მთავარ ფაქტორად მიიჩნიეს როგორც საკვლევ, ასევე საკონტროლო ჯგუფში. როგორც აღმოჩნდა, მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებს პლაზმაში C-რეაქტიული ცილის დონე უფრო მაღალი ჰქონდათ, ვიდრე ჯანმრთელ ადამიანებს, თუმცა განსხვავება სტატისტიკური მნიშვნელობის მქონე არ იყო. ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტებს სისხლში ლიპოპოლისაქარიდების შემცველობის გაცილებით მაღალი მაჩვენებელი დაუფიქსირდათ, ვიდრე საკონტროლო ჯგუფის წევრებს. ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე ადამიანებს ცხიმოვანი მჟავის შემაკავშირებელი ცილის დონეც უფრო მაღალი ჰქონდათ, ვიდრე კვლევის ჯანმრთელ მონაწილეებს, თუმცა სხვაობას სტატისტიკური მნიშვნელობა არ ჰქონია.

მკვლევარებმა ბიომარკერებს შორის კორელაციებიც გამოიკვლიეს. აღმოჩნდა, რომ ლიპოპოლისაქარიდებსა და sCD14-ს შორის დადებითი კორელაცია იკვეთებოდა, თავის მხრივ პოზიტიური კორელაცია გამოვლინდა CD14-ის მაჩვენებლებსა და ლიპოპოლისაქარიდების შემაკავშირებელი ცილის დონეებს შორის. კვლევამ ვერ გამოავლინა კორელაცია ნაწლავის ცხიმოვანი მჟავის შემაკავშირებელ ცილასა და sCD14-ს შორის, ან ცხიმოვანი მჟავის შემაკავშირებელ ცილასა და ლიპოპოლისაქარიდების ან ლიპოპოლისაქარიდთა შემაკავშირებელი ცილის დონეებს შორის.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების ნაწლავური მიკროფლორა ჯანმრთელი ადამიანების მიკროფლორასთან შედარებით ნაკლებად მრავალფეროვანი აღმოჩნდა

განავლოვანი მასების ანალიზის შედეგად მკვლევარებმა ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე ადამიანების ფეკალიებში რიბონუკლეინის მჟავის შემადგენლობის და მიკროფლორის სიმდიდრის შესწავლის შემდეგ დადგინდა, რომ მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტების მიკროფლორა გაცილებით ღარიბი, დაუბალანსებელი და ნაკლებად მრავალფეროვანი იყო, ვიდრე ჯანსაღი ადამიანების მიკროფლორა.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე ადამიანებსა და საკონტროლო ჯგუფის წევრებს შორის ზოგად მიკრობულ კომბოზიციებს შორის სხვაობები ოჯახურ და შორეულ წინაპართა დონეებზეც გამოვლინდა. რამდენიმე ტესტის ჩატარების შემდეგ დადგინდა, რომ აღნიშნულ განსხვავებებს სტატისტიკური მნიშვნელობა არ ჰქონდა. წრფივი დისკრიმინანტული ანალიზის შედეგად ამ მხრივ მნიშვნელოვანი გასხვავებების გამოვლენა შესაძლებელი გახდა. წრფივმა დისკრიმინანტულმა ანალიზმა 24 დისკრიმინანტული მაჩვენებელი გამოყო, რომელიც საკვლევი და საკონტროლო ჯგუფის ფეკალური მასების კვლევის შედეგებს შორის მნიშვნელოვან სხვაობას იძლეოდა. საკვლევი ჯგუფის მიკროფლორაში აღმოჩნდა Desulfohalobacteriaceae-ის არაკლასიფიცირებული ნაწილი და Firmicutes phylum-ის გვარის რამდენიმე წარმომადგენელი. საკონტროლო ჯგუფის მიკროფლორა 18 გვარით მეტ ბაქტერიას შეიცავდა, ვიდრე საკვლევი ჯფუფის წარმომადგენელთა მიკროფლორა.

კვლევაში მონაწილე სუბიექტთა პაციენტებად კლასიფიკაცია და საკონტროლო ჯგუფის იმ წევრების გამოკვეთა, რომელთაც ანთებითი მარკერები გამოუვლინდათ

მექანიკური შესწავლის მეთოდების გამოყენებით მონაწილეები წარმატებით კლასიფიცირდნენ ჯანმრთელ და დაავადებულ ადამიანებად. კვლევის სხვადასხვა მეთოდის ეფექტურად გამოყენების და ვალიდურობის მაღალი ხარისხის მიღწევის შედეგად კვლევის წარმატების მაჩვენებელი 0.82 ± 0.12 - ით შეფასდა. სხეულის მასის ინდექსისა და სისხლის ანთებითი მარკერების გამოვლენის გარეშე კლასიფიკაციის სიზუსტე გენების, სახეობებისა და ოპერაციული ტაქსონომიური ერთობლიობისთვის 70, 75 და 72 %-ით შეფასდა.

ანალიზი

კვლევის მონაწილეთა მიკრობიომის ანალიზის შედეგად მკვლევარებმა დაადგინეს, რომ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტებში მიკროფლორა ანთების განვითარებისთვის ხელსაყრელ გარემოს ქმნის. აღნიშნული გარემო ნაწლავურ ეპითელიუმს აზიანებს, რაც მიკრობულ ტრანსლოკაციას იწვევს და იმუნურ რეაქციას აძლიერებს. მკვლევარებმა ასევე დაადგინეს, რომ მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებს ლორწოვანი გარსის ბარიერული ფუნქცია დარღვეული აქვთ, რაც სისხლის შრატში იმუნოგლობულინ A-ს, იმუნოგლობულინ M-ის, ლიპოპოლისაქარიდებისა და გრამ-უარყოფითი ენტერობაქტერიების კონცენტრაციას ზრდის. ნაწლავთა გამტარიანობის ზრდა და ლიპოპოლისაქარიდების დონის მატება იმ პირებსაც უფიქსირდებათ, რომლებსაც ღვიძლის დაზიანება, ალკოჰოლური ან არაალკოჰოლური წარმოშობის ჰეპატიტები, შიდსი ან კუჭ-ნაწლავის ანთებითი დაავადებები აქვთ. მიკროფლორაში ანთების განვითარებისთვის ხელსაყრელი გარემოს ჩამოყალიბება ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების მდგომარეობის გართულების ერთ-ერთი მთავარი მიზეზია. მკვლევარები მიალგიური ენცეფალომიელიტის პრობლემის მქონე პაციენტების სისხლში ლიპოპოლისაქარიდების მაღალ დონეს ორგანიზმში ენდოტოქსინების დიდი რაოდენობით გამოყოფასთან აკავშირებენ, რაც, თავის მხრივ, მიკრობული ტრანსლოკაციით არის გამოწვეული. ნაწლავური ლორწოვანი გარსის დაზიანების შემთხვევაში მიკრობული ტრანსლოკაცია მატულობს, იცვლება ანტიმიკრობული რეგულატორები, ხოლო იმუნური სისტემა გამართულად ვეღარ მუშაობს.
არ დაგავიწყდეთ !!!
Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ლიპოპოლისაქარიდი, როგორც ანთებითი მარკერი, ლიმიტირებულია, რადგან ის მხოლოდ გრამ-უარყოფით ბაქტერიებში გვხვდება. sCD14 მაკროფაგებისა და ჰეპატოციტების მიერ ლიპოპოლისაქარიდებზე საპასუხოდ იწარმოება, თუმცა მის გამომუშავებას სხვა ბაქტერიული და ვირუსული აგენტებიც უწყობენ ხელს. ლიპოპილისაქარიდების შემაკავშირებელი ცილა sCD14-სთან ერთად ჰეპატოციტების მიერ იწარმოება, რათა სისხლში ლიპოპოლისაქარიდების ამოცნობა შეძლოს, თუმცა სხვადასხვა ანთებით ფაქტორს მისი შეკავების უნარი შესწევს. როგორც აღმოჩნდა, აღნიშნული ბიომარკერები ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების სისხლში გაცილებით მაღალი იყო, ვიდრე საკონტროლო ჯგუფის წევრების ორგანიზმში.

აერობული და ანაერობული მეთოდების გამოყენებით მკვლევარებმა პირველად შეძლეს მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებში ფეკალური მიკროფლორის ცვლილებების აღწერა და ჯანსაღი ადამიანების მიკროფლორასთან ძირითადი განსხვავებების გამოვლენა. კვლევის კულტურული მეთოდების გამოყენებისა და ნივთიერებათა ცვლის შუალედური პროდუქტების ანალიზის შედეგად დადგინდა, რომ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტების ორგანიზმში რძემჟავა ბაქტერიების, ენტეროკოკებისა და სტრეპტოკოკების წარმოება მკვეთრად აჭარბებდა დადგენილ ნორმებს. რაც შეეხება ანაერობულ ბაქტერიებს, მკვლევარებმა მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტების მიკროფლორაში ჭარბი რაოდენობით პრევოტელა აღმოაჩინეს.

ბელგიასა და ნორვეგიაში მეცნიერებმა 16S რ-რნმ-ის წარმოების კვლევა დაიწყეს, რათა ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე პაციენტებში ნაწლავური მიკროფლორის მნიშვნელოვანი ცვლილებები გამოევლინათ. აღნიშნულ კვლევებზე დაყრდნობით ჩატარებულმა უახლესმა კვლევამ აჩვენა, რომ საკონტროლო ჯგუფთან შედარებით მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებს ნაკლებად მრავალფეროვანი მიკრობიომა აქვთ. ბელგიასა და ნორვეგიაში ჩატარებულმა კვლევებმა კი საკვლევ და საკონტროლო ჯგუფებს შორის ამ მხრივ მნიშვნელოვანი სხვაობა ვერ გამოავლინა. მიკროფლორის სიღარიბე ასევე შეიმჩნეოდა არაჯანმრთელ, კუჭ-ნაწლავის ანთებითი ხასიათის დაავადებების მქონე ადამიანებში, ასევე იმ პაციენტებში, რომლებსაც მწვავე ენტეროკოლიტი ან რომელიმე ტიპის საკვების აუტანლობა ჰქონდათ.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის სიმწვავის მიუხედავად პაციენტების მიკროფლორაში ფირმიკუტების, ბაქტეროიდების, პროტეობაქტერიების და აქტინობაქტერიების სიჭარბე აშკარად შეინიშნებოდა. პროტეობაქტერიები მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტების მიკროფლორაში გაცილებით დიდი რაოდენობით გვხვდებოდა, ვიდრე ჯანმრთელი ადამიანების ორგანიზმში, პროტეობაქტერიების სიჭარბე შეინიშნებოდა კუჭ-ნაწლავის ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტების მიკროფლორაშიც. მკვლევარებს არ მოუპოვებიათ ინფორმაცია კვლევაში მონაწილე ადამიანების კვებითი ჩვევების შესახებ, შესაბამისად ისინი გადაჭრით ვერ იტყვიან, რა გავლენა ჰქონდა კვების რეჟიმს მონაწილეთა მიკრობიომისა და მიკროფლორის ცვლილებებზე.

მკვლევარებმა კონტროლირებადი მექანიკური კვლევის მექანიზმები გამოიყენეს, რათა დაავადების სტადიის დადგენისთვის მიკრობიომის საერთო მდგომარეობის შესახებ მიღებულ მონაცემებს დაყრდნობოდნენ. აღნიშნული მეთოდი აქტიურად გამოიყენება, რათა კუჭ-ნაწლავის ანთებითი დაავადებების მქონე პაციენტები და ჯანმრთელი ადამიანები ერთმანეთისგან გამიჯნონ. მსგავს მეთოდს იყენებენ სხვადასხვა წარმომავლობის კოლიტებისა და კრონის დაავადების დიაგნოსტირებისთვისაც. კვლევის კონტიგენტის სიმწირის გამო, მიღებული მონაცემები ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის სამედიცინო დიაგნოსტირებისთვის ნაკლებად გამოდგება. ამისთვის საჭიროა დამატებითი კვლევები, რომლებიც გაცილებით ფართო კონტიგენტზე უნდა ჩატარდეს.

დასკვნა

კვლევის შედეგების შეჯამების საფუძველზე შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის / მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტების ნაწლავური ლორწოვანი გარსი ნაწილობრივ დაზიანებულია, რის გამოც მიკრობული ტრანსლოკაცია იზრდება, რაც ანტიმიკრობული რეგულატორების ცვლილებას და იმუნური სისტემის გამართულად ფუნქციონირების შეფერხებას იწვევს. ჯანმრთელი ადამიანებისა და ქრონიკული დაღლილობის მქონე პაციენტების ნაწლავურ ბიომას შორის განსხვავებები ძირითადად მიალგიური ენცეფალომიელიტის მქონე პაციენტებში სპეციფიკური ბიოლოგიური კატეგორიების სიჭარბით გამოვლინდა, მაშინ როდესაც აღნიშნული კატეგორიები ჯანმრთელი ადამიანების ორგანიზმში ნორმის ზღვარს არ სცილდება. კვლევაში მონაწილე პაციენტებს ნაწლავური მიკრობიომის ცვლილების ერთი და იმავე მაჩვენებელი არ უფიქსირდებოდათ, თუმცა ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის მქონე თითოეულ პაციენტს მიკროფლორის მრავალფეროვნების სიმწირე და ბაქტერიათა არასტაბილური შემადგენლობა უფიქსირდებოდა. აღნიშნული სპეციფიკური ხასიათის მიკრობიომული ცვლილებები დიაგნოსტიკური და თერაპიული სტრატეგიების შემუშავებისთვის სასარგებლოდ მიგვაჩნია და ვთვლით, რომ მას მნიშვნელოვანი კლინიკური სარგებლის მოტანა შეუძლია. სამომავლოდ კვლევებმა შესაძლოა ახალი მოლეკულური მარკერები აღმოაჩინონ, რომელთა დახმარებით ნაწლავის მიკრობიომის შესახებ დამატებითი ინფორმაციის მოპოვება გახდება შესაძლებელი, რაც ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის დიაგნოსტირების სენსიტიურობას და სპეციფიკურობას შეამცირებს.

ქრონიკული დაღლილობის სინდრომის გამომწვევი ძირითადი მიზეზები უცნობია, თუმცა ნაწლავთა დისბიოზის გავლენა ზოგიერთი სიმპტომის გამოვლენასა და სიმწვავეზე, შესაძლოა, იმაზე დიდი იყოს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. ისეთი თერაპიული ინტერვენციების განვითარება, რომლებიც ლოკალური ანთებითი პროცესების წინააღმდეგ ბრძოლას, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გაძლიერებას და ნაწლავის მიკრობიომის გაჯანსაღებას ისახავს მიზნად, ქრონიკული დაღლილობის სინდრომით დაავადებულ პაციენტებს მიალგიური ენცეფალომიელიტის სიმპტომების შემსუბუქებაში დაეხმარება.

მომზადებულია ​microbiomejournal.biomedcentral.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად