Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორსულს სჭირდება განსაკუთრებულად მოფრთხილება ემოციურად. სამწუხაროა, რომ ხშირად ამას მხედველობაში არ იღებენ,“ - თეა გოგოტიშვილი

„ორსულს სჭირდება განსაკუთრებულად მოფრთხილება ემოციურად. სამწუხაროა, რომ ხშირად ამას მხედველობაში არ იღებენ,“ - თეა გოგოტიშვილი

ფსიქოლოგმა თეა გოგოტიშვილმა ორსული ქალების ემოციური სტაბილურობისა და სიმშვიდის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხშირად ორსული ქალბატონები საკუთარ თავს თავად არ უფრთხილდებიან:

„ორსულს სჭირდება განსაკუთრებულად მოფრთხილება ემოციურად. სამწუხაროა, რომ ხშირ შემთხვევაში საერთოდ ​მხედველობაში არ იღებენ ორსულობას, როგორც სპეციფიკურ მდგომარეობას. შესაძლოა, ხშირად თავად დედები უგულებელყოფდნენ ამის მნიშვნელობას. სამწუხაროდ, ბევრი თამბაქოს მომხმარებელია, რაც კატასტროფულად მოქმედებს ემბრიონზე. ფიზიკურ ჯანმრთელობაზე რომ არაფერი ვთქვათ, ეს მისი ნევროტიზაციის წყაროა. ზოგჯერ სხვა მავნე ნივთიერებების მიღებაზეც კი არ ამბობენ უარს დღევანდელ დღეს არასერიოზული დამოკიდებულების მქონე დედები.“

თეა გოგოტიშვილმა ხაზი გაუსვა მეუღლის როლს ორსული ​ქალბატონისთვის სტაბილური გარემოს შექმნასთან დაკავშირებით:

„მხოლოდ დედის საკითხი არ არის აქტუალური. ბავშვის მამამ, რომელიც არ დაგიდევთ იმას, რომ დედას აწყენინოს, მის ემოციურ მდგომარეობაზე არ იზრუნოს, შეიძლება დედის გულგატეხილობა და მძიმე ემოციური დათრგუნვაც კი გამოიწვიოს. ის საერთოდ არ იღებს თავზე პასუხისმგებლობას, რომ დედის გავლით სწორედ მისი მომავალი ბავშვის ფსიქიკა ზიანდება.“

„დღევანდელ დღეს ძალიან ფართოდ გავრცელებულია მძიმე პრობლემა, რომელსაც ​აუტისტური სპექტრის აშლილობა ჰქვია. სტატისტიკურად სუფთა სახის აუტიზმთან ნაკლებად გვაქვს ხოლმე საქმე. აუტისტური სპექტრის, ანუ გარკვეული აუტისტური გამოვლინებების მქონე ბავშვები ძალიან ხშირად იბადებიან. ამას მხოლოდ ეკოლოგიას და გარკვეულ ფიზიკურ მოვლენებს ვერ დაუკავშირებს ვერცერთი მკვლევარი. უპირველესად პრობლემის მიზეზი არის სწორედაც ემბრიონულ პერიოდში ის ემოციური ფონი, რა ფონზეც ყალიბდება ცხრა თვის განმავლობაში მუცლად მყოფი ბავშვის ფსიქიკა,“ - აღნიშნა თეა გოგოტიშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად