Baby Bag

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე

შეიძლება დაინტერესდეთ

ხშირი გაციება ბავშვებში: როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

ხშირი გაციება ბავშვებში: როგორ მოვაგვაროთ პრობლემა? - ევგენი კომაროვსკის რჩევები მშობლებს

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში დაინტერესებული მშობლის კითხვას უპასუხა. დედა ღელავდა ბავშვის ხშირი ავადობის გამო და აღნიშნავდა, რომ მის 11 თვის შვილს გაციება და ბრონქიტი ხშირად აწუხებდა. ევგენი კომაროვსკის პასუხს უცვლელად გთავაზობთ:

​გაციება დაავადებაა, რომელიც ჰიპოთერმიასთან არის დაკავშირებული. ჩვილი ბავშვები, როგორც წესი, ჰიპოთერმიის რისკის წინაშე ნაკლებად არიან, შესაბამისად მათი ხშირი ავადობა გაციებასთან კავშირში არ არის. მათ როგორც წესი, ინფექციური ხასიათის ბრონქიტი ემართებათ. შესაძლოა, ინფექცია სახლში ბაღიდან დაბრუნებულმა უფროსმა ბავშვმა მოიტანოს.

ბავშვებში ხშირია მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციები. ვირუსულ ინფექციებს არასდროს, არავითარ შემთხვევაში არ უნდა უმკურნალოთ ანტიბიოტიკებით. ნორმალური მკურნალობის შემთხვევაში მწვავე რესპირაციული დაავადებების ნუ შეგეშინდებათ. ყველაზე დიდი ზეწოლა ორგანიზმზე რესპირაციული ვირუსული ინფექციების წამლებით მკურნალობისას მოდის. ვირუსული ინფექციების მკურნალობისას მთავარია ​ბავშვს შეუქმნათ პირობები, რათა მან მინიმალური დანაკარგებით მოახერხოს დაავადებასთან გამკლავება. ბავშვს უნდა მიაწოდოთ ნაკლები საკვები და მეტი სითხე, სახლში შეინარჩუნოთ ზომიერი ჰაერის ტემპერატურა და გამოიყენოთ მარილიანი წყლის სავლები ცხვირისთვის. 

სათანადო პირობების შექმნის შემთხვევაში, ​ბავშვების უდიდესი ნაწილი 4-5 დღეში გამოჯანმრთელდება. თუ მოთმინება და გონიერება გეყოფათ, რომ ბავშვებში მწვავე რესპირატორულ ვირუსულ ინფექციებს წამლებით არ უმკურნალოთ, სხვა არაფრის გაკეთება საჭირო არ არის. თუ ყოველი ინფიცირების დროს ბავშვს ანტიბიოტიკებს მისცემთ, მაშინ ნამდვილად დაგჭირდებათ დახმარება.

ნუ მიხვალთ იმუნოლოგებთან და ნუ მისცემთ ბავშვს ანტიბიოტიკს. თუ ექიმთან შეთანხმებას ვერ ახერხებთ, თავად იკითხეთ, გაეცანით ინფორმაციას, რა ტიპის დაავადებები არსებობს და როგორია მათი მკურნალობის წესი.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად